Αφορμή για την σύνταξη του παρόντος σημειώματος εστάθη αναφορά του πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Βλαχογιάννη στον Πρωϊνό Λόγο της 14ης τρέχοντος περί της καταστάσεως του γειτονικού κράτους, το οποίο ονομάζουμε FYROM. Κατ'αυτήν ο πολιτευτής μας αναφέρθηκε στις εσωτερικές εθνικές διενέξεις μεταξύ αλβανοφώνων και σλαβοφώνων κατοίκων του κράτους αυτού,στον κίνδυνο διάσπασης, αναφέρθηκε στην δυσκολία σχηματισμού κυβέρνησης και στην ουσιαστική αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των δυο κυρίων εθνοτήτων που συγκροτούν αυτό το κράτος και εν ολίγοις κατέληξε με την προτροπή επέμβασης της Ελλάδος εν ανάγκη σε συνεργασία με την Βουλγαρία, λέγοντας μάλιστα οτι τώρα είναι η ώρα να δράσουμε ως Προμηθείς και όχι ως Επιμηθείς.
 Η πολιτική ανάλυση του κ. Βλαχογιάννη είναι ορθή.Απορία όμως γεννά το γεγονός οτι δεν μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει σε τι θα συνίστατο η επέμβαση της Ελλάδος και μάλιστα ως Προμηθεύς. Ελπίζω μόνον να μην εννοεί ο κύριος κάποια παλαιά πρόταση του θανόντος Μιλόσεβιτς προς τον τότε Ελληνα πρωθυπουργό  Κων.Μητσοτάκη για διμερή εισβολή στο κράτος αυτό και διαμελισμό του με συνεταίρο αυτή την φορά την Βουλγαρία.Νομίζω όμως οτι η απορία μου θα παραμείνει εσαεί.
Ο γράφων δεν περιμένει από κανέναν σύγχρονο Έλληνα πολιτικό ούτε θάρρος, ούτε φαντασία, ούτως ή άλλως η τελευταία εξικνείται μέχρι του σχεδιασμού της επανεκλογής των (και πολύ είναι).Επειδή όμως κάποιοι άλλοι πολιτικοί σε προηγούμενο χρόνο φρόντισαν, ακριβώς διότι δεν είχαν θάρρος και φαντασία και επειδή ήθελαν απλώς να επανεκλεγούν να μας φορτώσουν στο διηνεκές το λεγόμενο σκοπιανό πρόβλημα, ο γράφων καταθέτει με αφορμή το σημείωμα Βλαχογιάννη την γνώμη του με την ελπίδα οτι τουλάχιστον κάποιους θα προβληματίσει στα κόμματα που κυβερνούν ή θα κυβερνήσουν την χώρα.
Κατ'αρχήν απαιτείται μια συντομώτατη ιστορική αναφορά.Το κράτος του Φίλιππου Β' εξικνείτο όντως μέχρι τα Σκόπια. Η περιοχή όντως κατοικείτο από την θρακική φυλή των Δαρδάνων, πλην όμως η εξάπλωση των κυριάρχων Μακεδόνων και ο εξελληνισμός της περιοχής στα ελληνιστικά και ρωμα'ι'κά- βυζαντινά χρόνια εξαφάνισαν το όνομα των Δαρδάνων και ως ονομασία χώρας και ως συλλογική εθνική συνείδηση και η περιοχή αυτή ανήκε πάντα στην επαρχία της Μακεδονίας, ακόμη και όταν κατακλύσθηκε από Σλάβους. Οι τελευταίοι ως μη έχοντες εθνική συνείδηση μετέδωσαν την εύκολη σε σχέση με την ελληνική γλώσσα τους στους παλαιούς κατοίκους, πλην όμως όλοι οι κάτοικοι, ακόμη και μετά  την σλαβική διείσδυση στην συλλογική τους συνείδηση και καθόλη την διάρκεια των βυζαντινών και οθωμανικών αιώνων δεν έπαψαν να αποκαλούν εαυτούς μακεντόνσκι.
Σ'αυτό ακριβώς το σημείο στηρίζεται ο τωρινός ηγέτης Γκρούεφσκι και το στοιχείο της μακεδονικότητος επικαλείται προκειμένου να διατηρήσει τον μακεδονικό χαρακτήρα του κράτους του και να μην επιτρέψει στους Αλβανούς να τον αλλοιώσουν, σε αντίθεση με τον μακαρίτη Γκλιγκόρωφ, ο οποίος προέτασε μάλλον τον σλαβικό χαρακτήρα.
Ας με συγχωρήσουν οι απανταχού Ελληναράδες, αλλά ο Γκρούεφσκι έχει δίκαιο. Το γεγονός οτι οι γείτονες αισθάνονται Μακεδόνες και λιγότερο Σλάβοι, άρα προτιμούν να είναι απόγονοι του Φιλίππου, παρά απόγονοι βαρβάρων σλαβοφώνων, οι οποίοι ούτως ή άλλως από βυζαντινούς Ελληνες εξανθρωπίστηκαν και μπήκαν στην χορεία των πολιτισμένων εθνών, αυτό σημαίνει οτι αυτό που αισθάνονται όντως και είναι και το θέμα κλείνει.
Δεν έχουμε ουδέν δικαίωμα να αρνούμεθα μακεδονικότητα και επομένως ελληνικότητα από ανθρώπους των οποίων οι πρόγονοι απλώς προσέλαβαν την σλαβική γλώσσα στις φλέβες των οποίων ρέει από τα αρχαία χρόνια άφθονο αίμα ελληνικό.
Κατόπιν αυτών όλοι οι Ελληνες, των πολιτικών μας συμπεριλαμβανομένων,οφείλουμε να αναγνωρίσουμε οτι  το γειτονικό κράτος έχει σοβαρά υπαρξιακά προβλήματα στα οποία πρέπει να βοηθήσουμε.Και δεδομένου του μικρού του μεγέθους και της περικύκλωσής του από εχθρικούς Αλβανούς και μάλιστα μουσουλμάνους, ο γράφων μια και μοναδική πρόταση κάνει και στις δυο πλευρές και σε όσους μπορούν να ακούσουν.Προτείνω ένα δημοψήφισμα και στις δυο πλευρές των συνόρων με ερώτημα την ένωση των δυο κρατών σε ένα. Στο δημοψήφισμα αυτό θα λάβουν μέρος οι Έλληνες πολίτες και όσοι πολίτες της άλλης πλευράς αισθάνονται Μακεδόνες-μακεντόνσκι, επομένως αποκλείονται οι αλβανόφωνοι, οι οποίοι βεβαίως μπορούν να διαθέσουν τον εαυτό και την περιοχή τους όπως θέλουν. Σε περίπτωση αποδοχής του ερωτήματος του δημοψηφίσματος, η ελληνική επαρχία της Μακεδονίας εξικνείται από τα Γρεβενά έως τα Σκόπια, η σημαία και ο ύμνος δεν αλλάζουν, πλήν οι νέοι υπήκοοι θα διδάσκονται την ελληνική από το δημοτικό σχολείο, η οποία θα είναι μια από τις δυο επίσημες γλώσσες της νέας περιοχής η οποία θα ενσωματωθεί στην ελληνική επικράτεια.
Ο γράφων δεν μπορεί να εννοήσει άλλη λύση, πλην της αιώνιας εχθρότητας ή της ένωσης. Μεταξύ των δυο επιλέγω την δεύτερη.
Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.