Το ερώτημα της συναινετικής εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ) ταλάνιζε για δεκαετίες τον ελληνικό λαό και τις πολιτικές δυνάμεις λόγω της δυνατότητος που το Σύνταγμα έδινε στην εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση να εκβιάζει εκλογές λόγω μη συμφωνίας για το πρόσωπο που θα αναλάμβανε το ύπατο αξίωμα.

Οι εκβιασμοί των εκβιαστών (οι οποίοι ιστορικά αποδείχθηκαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ)  εξέλιπαν ευτυχώς με την τελευταία συνταγματική με την οποία η εκλογή του ΠτΔ αποσυνδέθηκε πλέον με την διάλυση της Βουλής, πλην όμως όλος αυτός ο προβληματισμός επί 45 χρόνια τώρα για την συμφωνία ή όχι να κάνουμε Πρόεδρο κάποιον χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες επισκίασε ένα άλλο ουσιαστικό και πολύ σοβαρώτερο ερώτημα.

Ποια ουσιαστικά προσόντα πρέπει να έχει ο ΠτΔ;

Το ίδιο το Σύνταγμα απαιτεί ως προϋποθέσεις για να μπορεί να εκλεγεί κάποιος να είναι Ελληνας πολίτης πριν από πέντε τουλάχιστον χρόνια, να έχει από πατέρα ή μητέρα ελληνική καταγωγή, να είναι τουλάχιστον 40 ετών και την ικανότητα του εκλέγειν. Ούτε γεννημένο και μεγαλωμένο στη Ελλάδα από Ελληνες γονείς δεν απαιτούν οι συνταγματικοί νομοθέτες από αυτόν. Οσο για τον όρκο, το Σύνταγμα προβλέπει μεν τον όρκο ''στο όνομα της Αγίας Τριάδος'' πλην όμως δεν επιβάλλει την ορκωμοσία επί του Ευαγγελίου, αλλά ενώπιον μόνο της Βουλής.

Ο γράφων θίγει το θέμα αυτό κατόπιν της αλγεινής εντύπωσης που προκάλεσε σε πολλούς αληθινούς Ελληνες η συμπεριφορά της ΠτΔ κ. Αικατερίνης Σακελλαροπούλου στην πρόσφατη δοξολογία της Πρωτοχρονιάς 1|1|2021 εντός και εκτός του καθεδρικού ναού Αθηνών κατά την οποία αρνήθηκε να ασπασθεί το Ιερό Ευαγγέλιο, δεν έκανε το σημείο του σταυρού και δεν ζήτησε την ανάκρουση του Εθνικού Υμνου κατά την έξοδο.

Οι πράξεις αυτές αποτελούν συνέχεια άλλων. Απομάκρυνε τα καριοφίλια των Αγωνιστών του Εικοσιένα από το προεδρικό μέγαρο, απομάκρυνε τον πίνακα του Hess ''Παλικάρια ατενίζοντα την Ακρόπολη'' και στην αρχή της θητείας της απομάκρυνε ακόμη και την ελληνική σημαία από το προσωπικό της γραφείο και μόνο μετά από κατακραυγή από μερίδα του Τύπου την επανέφερε.

Περαιτέρω, ουδέποτε μέχρι τώρα έκανε κάποια δήλωση ή εκδήλωση που να απευθύνεται στο θυμικό και στο πατριωτικό αίσθημα των Ελλήνων, ούτε την παραμικρή δήλωση που να παραπέμπει στην εθνική ενότητα, την κατεξοχήν έννοια που προσωποποιεί ο θεσμός του αρχηγού του ελληνικού κράτους.

Τι συμβαίνει με αυτήν την κυρία; Κάναμε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας μια άθρησκη ή και άθεη, η οποία δεν τοποθετεί τον εαυτό της στο Σώμα της Εκκλησίας και κάποια που δεν αποδέχεται τα σύμβολα του Εθνους μας; Κάναμε Πρόεδρο κάποια της οποίας τις ιδεολογικές συντεταγμένες αγνοούσαμε ή ακόμη και αν αυτοί που την πρότειναν και την επέβαλαν γνώριζαν τι πιστεύει ή μάλλον τι δεν πιστεύει και αδιαφόρησαν;

Θα εορτάσουμε τα 200 χρόνια της Ελληνικής Ανεξαρτησίας με αρχηγό του κράτους κάποια που αγνοεί επιδεικτικά οτι οι Αγωνιστές του Εικοσιένα αγωνίστηκαν ''για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία''; Και πόσο επιτέλους έχει ξεπέσει ο ελληνικός λαός που εκλέγει και επιλέγει για ταγούς και επικεφαλής του πρόσωπα που δεν πιστεύουν στα όσια και ιερά του μεγάλου Εθνους μας και ενώ κόπτονται υπέρ του διεθνισμού δεν βρίσκουν ούτε μια λέξη να πουν για την πίστη μας και την εθνική ενότητά μας;

Ως εδώ. Η αγωνία μας τόσα χρόνια για το αν καταφέρουν οι κακορίζικες πολιτικές δυνάμεις να συμφωνήσουν στο πρόσωπο του ΠτΔ ή αν σύρουν την χώρα σε εκλογές επισκίασε την συζήτηση και την προβληματική για τα ουσιαστικά προσόντα ενός αρχηγού κράτους, το οποίο φέρει πίσω του την Ιστορία ενός μεγάλου έθνους όπως του ελληνικού , το οποίο στο παρελθόν πολλάκις φώτισε την ανθρωπότητα. Η συμπεριφορά της κ. Σακελλαροπούλου ανοίγει την συζήτηση ''τι είδους πρόεδρο θέλουμε'';

Οπωσδήποτε δεν θέλουμε ως ΠτΔ κάποιο πρόσωπο-προϊόν συμβιβασμού, όταν αυτός ο συμβιβασμός σημαίνει εκπεσμό από τις αξίες, τα ιερά και την πίστη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Οσο και αν έχει προχωρήσει στον τόπο μας η παρακμή και όσο νομίζουν κάτι τέτοιο τα συνηθισμένα σε παρακμιακές τακτικές πολιτικά μας κόμματα, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού παραμένει πιστή στις παραδόσεις μας, όπως απέδειξε η δίψα του να παραμείνει κοντά στις εκκλησίες του έστω σε περίοδο πανδημίας.

Κατόπιν αυτών, θεωρώ οτι το Σύνταγμα θα πρέπει να προβλέψει σε μελλοντική αναθεώρηση οτι ο Πρόεδρος θα πρέπει στην ζωή του α)να έχει αποδείξει οτι πιστεύει στις διαχρονικές αξίες των Ελλήνων και έχει υπηρετήσει την ενότητα του έθνους ή έστω απείχε από κάθε δραστηριότητα που να διασπά αυτήν την ενότητα και β)εκτός από τον νενομισμένο όρκο ενώπιον της Βουλής να κάνει και ομολογία της ορθόδοξης πίστεώς μας απαγγέλλοντας το Πιστεύω ενώπιον του Αρχιεπισκόπου.

Οποιος αρνείται κάτι τέτοιο, ασχέτως της αντίδρασης των οπαδών της πολιτικής ορθότητας, του ακραίου φιλελευθερισμού, του μαρξισμού και λοιπών εθνομηδενιστικών δυνάμεων υπεύθυνων για την πνευματική παρακμή αυτού του τόπου, είναι ακατάλληλος για το ύψιστο αξίωμα του επικεφαλής του ελληνικού κράτους (σσ. όλες οι ευρωπαϊκές μοναρχίες ονομάζουν τον βασιλέα ''υπερασπιστή της πίστης΄΄, defender of the faith.

Στην Ελλάδα της παρακμής επιλέγουμε προϊόντα συμβιβασμού που δεν πιστεύουν σε τίποτα και ανισόρροποι πολιτικοί αρχηγοί θέλουν για ΠτΔ ακόμα και ...λαθρομετανάστη). Αυτά έχω να πω στην κυρία Σακελλαροπούλου και σε αυτούς που την έβαλαν σ'αυτήν την θέση και από τούδε και στο εξής δεν είναι πρόεδρός μου και ζητώ την παραίτησή της.

Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.