Γράφει ο Δημήτρης Παπαθανασίου, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου και Κινηματικής Εξόρμησης του ΜέΡΑ25
Κάθε όριο πολιτικής γραφικότητας έχει ξεπεράσει πλέον ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Γεωργιάδης. Αρνούμενος να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του αλλά και της κυβέρνησης στην οποία μετέχει, επιδίδεται σχεδόν καθημερινά σε παραινέσεις προς τους πολίτες καλώντας τους να μη διαμαρτύρονται για την έκρηξη ακρίβειας που έχει εξαφανίσει τα εισοδήματα των νοικοκυριών.
Από την έκκληση για υπομονή ως την προτροπή να κάνουμε το σταυρό μας που η κρίση μας βρήκε με αυτήν την κυβέρνηση και μέσα στο ευρώ, ο γραφικά λαλίστατος Γεωργιάδης, επικαλούμενος τη φράση «πόλεμο έχουμε» ξοδεύεται σε συνεχείς αυθαίρετες διαπιστώσεις χωρίς ποτέ να μας λέει τι ακριβώς προτίθεται να κάνει ο ίδιος και η κυβέρνησή του. Θα ήταν πολυτέλεια βέβαια να του υπενθυμίσει κανείς ότι πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί πως η δουλειά οποιασδήποτε κυβέρνησης είναι να βρίσκει λύσεις και όχι να κουνά το δάχτυλο στους πολίτες και να αναλώνεται σε διαπιστώσεις.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στις 8 Μαρτίου η ίδια η Κομισιόν ανακοίνωσε δέσμη μέτρων για την ανακούφιση των καταναλωτών που βλέπουν τις τιμές ρεύματος να εκτοξεύονται. Συγκεκριμένα, η Επίτροπος Ενέργειας Κάντρι Σίμσον, ανέφερε ότι χρειάζεται έλεγχος των τιμών του ρεύματος για τα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η Κομισιόν για να αντιμετωπίσει το ράλι των τιμών στην ενέργεια θα υιοθετήσει πρακτικές όπως το πλαφόν στις τιμές.
Και όμως μία μέρα αργότερα ο Κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι … σκέφτεται να βάλει πλαφόν στις τιμές, παρουσιάζοντάς το μάλιστα και ως δική του ιδέα (!!!), κάτι που φυσικά ακόμα δεν έχει πράξει και ούτε φυσικά θα πράξει ποτέ.
Και αυτό γιατί ότι είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ναι μεν οι τιμές είναι αυξημένες λόγω της διεθνούς συγκυρίας, αλλά εκτοξεύονται στη στρατόσφαιρα τεχνητά, εξαιτίας του ληστρικού χρηματιστηρίου ενέργειας. Και αυτό συμβαίνει καθώς το ενεργειακό μείγμα που απαιτείται για την παραγωγή κάθε kw, -είτε υδροηλεκτρικά, είτε αιολικά, είτε λιγνιτικά, είτε φυσικό αέριο- τιμολογείται στη βάση της τελευταίας (της λεγόμενης οριακής), εισροής πρώτης ύλης (!!!)
Για να το πούμε πιο απλά, η τιμολόγηση δεν γίνεται βάσει ΜΕΣΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ, δηλαδή με βάση το στάθμισμα των τιμών και ποσοτήτων από τα εναλλακτικές πρώτες ύλες που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή συγκεκριμένης ποσότητας ρεύματος, αλλά βάσει ΟΡΙΑΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ, δηλαδή με βάση την τιμή της τελευταίας - και πιο ακριβής, εισροής πρώτης ύλης.
Είναι μάλιστα σκοπίμως τόσο σύνθετο το ζήτημα αυτό, ακριβώς για να γίνεται η ρεμούλα, το μεγάλο φαγοπότι, στα μουλωχτά, αφού έτσι ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Σταθάκης το 2018, και αυτό συνεχίζουν να εφαρμόζουν και οι υπουργοί της «Μητσοτάκης Α.Ε.» σήμερα, ώστε τα νοικοκυριά να στενάζουν, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να κλείνουν, οι τέσσερεις μεγάλοι πάροχοι ενέργειας (Βαρδινογιάννης, Μυτιληναίος, Περιστέρης και Λάτσης) και η , ιδιωτικοποιημένη πλέον σε διεθνή fund, ΔΕΗ, να θησαυρίζουν στις πλάτες όλων μας.
Και ζήσαμε εμείς φτωχά και αυτοί πλουσιότερα.