Τώρα που φαίνεται ότι οδεύουμε επιτυχώς προς την έξοδο της υγειονομικής κρίσης, ακούμε καθημερινά κουβέντες για τον τρόπο της εξόδου.

Δημοσιογράφοι, ειδικοί, κυβερνητικά στελέχη, πολιτικοί επιδίδονται κάθε μέρα σε ατέλειωτες συζητήσεις, για τις διαδικασίες, τα μέτρα, το χρονοδιάγραμμα, την μέθοδο που η οικονομία και η κοινωνία θα αρχίσει σιγά – σιγά να ζωντανεύει.

Όσον αφορά την εκπαίδευση, γινόμαστε θεατές και δέκτες των ατέλειωτων προβληματισμών για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις,για τη δευτεροβάθμια ακόμα και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Καλώς γίνονται όλες αυτές οι συζητήσεις μιας και η πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε απαιτεί διεξοδική ανάλυση και μελετημένες κινήσεις.Είναι όμως αδιανόητο να μη συζητάει κανένας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, τη διεξαγωγή των μαθημάτων και τις εξετάσεις του Ιούνη.

Είναι ασύλληπτη η αδυναμία ανταπόκρισης που επιδεικνύει η ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης της χώρας μαςστις προκλήσεις των καιρών και των απαιτήσεων που επέβαλε η υγειονομική κρίση.

Σε μια εποχή που η τεχνολογία μπορεί να υποστηρίξει τα πάντα, ακόμα και την τηλεκπαίδευση εξάχρονων μαθητών, δεν συζητάει κανένας για το τι θα γίνει με τα πανεπιστήμια. Λες και ξαφνικά δεν υπάρχει τριτοβάθμια εκπαίδευση! Λες και είναι απλή υπόθεση μια χαμένη εξεταστική! Άραγε, το ίδιο δρομολογούν και τα άλλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια;

Κανένας δεν νοιάζεται για όλους εμάς, τους χιλιάδες φοιτητές που περιμένουμε; Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να χωνεύουμε την ιδέα ότι για να μειωθεί το πολιτικό κόστος της «χαμένης εξεταστικής» θα πρέπει τον Σεπτέμβριο να γίνουν δυο εξεταστικές μαζί;

Αλήθεια, ποιος πιστεύει ότι είναι λογική και αποτελεσματική η λύση της σωρηδόν εξέτασης μαθημάτων μόνο και μόνο για να λέμε ότι δεν χάθηκε η εξεταστική; Κοροϊδευόμαστε;

Κι επιπλέον, αν μέσα στα αμφιθέατρα των εκατοντάδων φοιτητών δεν μπορούν, για λόγους υγειονομικής ασφάλειας, να γίνουν εξετάσεις τον Ιούνιο ποιος εγγυάται ότι αυτές μπορούν να γίνουν τον Σεπτέμβριο για τους ίδιους λόγους;

Δημιουργείται έντονη η εντύπωση στη φοιτητική κοινότητα, ότι οδεύουμε ολοταχώς στη συντέλεση ενόςεγκλήματος στην περίπτωση αυτή. Γιατί τόσο η οριστική ακύρωση όσο και η μετακίνηση της εξεταστικής τον Σεπτέμβριο, θίγουν ανεπανόρθωτα όλους τους φοιτητές, και διπλά τους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους.

Ο οικογενειακός προϋπολογισμός αυτών των φοιτητών που έχει συρρικνωθεί σημαντικά κατά την δεκαετή οικονομική κρίση, δεν αντέχει πλέον, μια επιπλέον εξάμηνη επιβάρυνση φοιτητικών σπουδών.

Επιτέλους, οφείλουν η Πολιτεία και τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα να καταλάβουν το πρόβλημα που βιώνουν οι φοιτητές και οι οικογένειές τους και να δώσουν άμεσα λύση. Κι αυτή η λύση δεν μπορεί να περιλαμβάνει ούτε «μετάθεση» της εξεταστικής στο απώτερο μέλλον, αφού ούτε και για τότε γνωρίζει κανένας αν θα πληρούνται οι υγειονομικές συνθήκες, αλλά ούτε ασφαλώς και την ακύρωση της εξεταστικής περιόδου.

Υπάρχουν αξιόπιστα εργαλεία για την αξιολόγηση της επίδοσης των φοιτητών είτε μέσω της τεχνολογία (όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή και με τις διαδικτυακές παραδόσεις των μαθημάτων) είτε με άλλες μεθόδους (π.χ. εκπόνηση εργασιών)., με εξαίρεση (ενδεχομένως) των μαθημάτων που απαιτούν την χρήση εργαστηρίου ή άλλων υποδομών.

Οι πολιτειακοί και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς οφείλουνκαι για την περίπτωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να δείξουν το ίδιο ενδιαφέρον και σεβασμόδρομολογώντας ένα θετικό τέλος στην αγωνία των φοιτητών και των οικογενειών τους.

Σωτήρης Παπαδόπουλος
Φοιτητής Οικονομικού Τμήματος
Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών