Πάνε 40 μέρες που έφυγες από κοντά μας, σύντροφε Βάιε. Αυτή τη φορά σε νίκησε η φύση. Παρόλο που πάλεψες δεν τα κατάφερες. Η απουσία σου Βάιε είναι μεγάλη, όπου βρίσκομαι και όπου σταθώ, όλοι μου κάνουν την ερώτηση , «έφυγε ο Βάϊος»; και εγώ τους απαντώ «ναι τον έφαγε το σύστημα και τον νίκησε η φύση». 
Κι’ αυτό Βάϊε γιατί η φύση βιάστηκε από τον ντόπιο και εβροαμερικάνικο ιμπεριαλισμό,με τους διαφόρους πολέμους που έχουν κάνει τα τελευταία 30 χρόνια.
Δολοφόνησαν την καρδιά της Ευρώπης που την λέγανε Γιουγκοσλαβία και  συνέχεια ολόκληρη τη Μεσόγειο. Αλλα και οι πολυεθνικές μαζί με τους ντόπιους καπιταλιστές, με τις παρεμβάσεις τους στη διατροφική αλυσίδα, με τα φυτοφάρμακα και την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση.
Βάιε, ήσουν το φωτεινό αστέρι ,για την πρόοδο και ανάπτυξη του χωριού μας και γενικότερα της περιοχής, με την κατασκευή θερμοκηπίων  που ήσουν πρωτεργάτης την πώληση των προϊόντων στις λαϊκές αγορές των Αθηνών και σ’ολη την Ελλάδα, την καλλιέργεια πεπονιού ποικιλίας «GALLIA» στην περιοχή μας που καλλιεργούνταν μόνο στο Ισραήλ, και σε μικρή έκταση στην Κρήτη.. 
Η προσφορά σου όπως προανέφερα τόσο στο χωριό μας, όσο και στην περιοχή ήταν ανεκτίμητη με το ανοιχτό μυαλό που είχες και την πολύ μελέτη που έκανες για τα αγροτικά θέματα. Μεγάλη επίσης και στην ομοσπονδία αγροτικών συλλόγων «ΑΝΟΙΞΗ»στην οποία εκλέχτηκες το 1981-1983.
Η εκλογή στο αξίωμα του Συμβούλου της Κοινότητας Σερβωτών την  περίοδο 1978-1982,νεαρός τότε και κατόπιν του προέδρου της Κοινότητας 1982-1986 σηματοδότησε την απαρχή για το φιλόδοξο σχέδιο που καταστρώθηκε από όλο σχεδόν το χωριό για την εκμετάλλευση των χωραφιών της κοινότητας από τους κατοίκους.
Ιδρύσαμε για το σκοπό αυτό όλοι μαζί τον Αγροτοβιομηχανικό Συνεταιρισμό Σερβωτών.
Η Κοινότητα και ο Συνεταιρισμός χέρι-χέρι πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Πολιτιστικού  Σύλλογου, χρηματοδοτώντας τον με 1.500.000 δρχ. τότε, ο οποίος με την σειρά του εξόπλισε την βιβλιοθήκη του χωριού και προμήθευσε τον χορευτικό όμιλο με παραδοσιακές φορεσιές ,δύοντας έτσι διεξόδους στους μαθητές και στην νεολαία γενικότερα του χωριού μας.
Παρ’ολες τις προσπάθειες Βάιε, υπήρξαν για όλες αυτές τις πρωτοβουλίες και φανατικοί πολέμιοι, επειδή αυτά δεν τους άρεσαν, αφού σκοπό τους είχαν από τότε, όχι το καλό του κοινωνικού συνόλου αλλά το ατομικό τους συμφέρον.
Βλέπεις Βάιε όλα αυτά διαμόρφωναν συλλογικές συνειδήσεις και συλλογική δουλειά.
Το εγχείρημα αυτό δεν είχε αίσιο τέλος, αφού απανωτές δυσκολίες και καταστροφές μας πήγαν πίσω.
Απαριθμώ τα αίτια :
Oλικές καταστροφές των θερμοκηπίων το 1987 από τις χιονοπτώσεις του Μάρτη.
Πρωτοφανής ξηρασία που έπληξε τις καλλιέργειες του λαού και του συνεταιρισμού.
Παντελής έλλειψη ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής από το Κράτος
Αυτά και αλλά πολλά Βάιε είχαν ως αποτέλεσμα οι σκοταδιστές και το σύστημα να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις  που είχαν σαν αποτέλεσμα να χάσουμε την Διοίκηση της Κοινότητας και όλα τα οράματα που είχαμε για την μικρή κοινωνία μας.
Πρώτη ενέργεια των αντιπάλων το γκρέμισμα του μοναδικής ομορφιάς παλαιού πέτρινου σχολείου μας. Ενα πρωινό χαράματα μια τσάπα γκρέμισε το σχολείο που είχε γραφεία ο πολιτιστικός σύλλογος μορφωτικό στέκι η νεολαία μας,τα γραφεία ο συνεταιρισμός.
Εκεί θάφτηκαν όχι μόνον οι παραδοσιακές στολές του μορφωτικού συλλόγου,και η βιβλιοθήκη του χωριού αλλά οι ελπίδες και τα όνειρα μας για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών και των κατοίκων του χωριού μας.
Κατέστρεψαν ακόμη Βάιε το στολίδι του χωριού την κοινοτική πλατεία που κατασκευάστηκε επί Προεδρίας σου και με τόσο μεράκι είχε σχεδιάσει, ο χωριανός αρχιτέκτονας μηχανικός Κωνσταντίνος Τσιμπούκας και κατά ομολογία ήταν η καλύτερη πλατεία της περιοχής.
Βάιε, πολλοί θα αναρωτιούνται  γιατί τα γράφω όλα αυτά. Για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Γιατί ήσουν από τους μπροστάρηδες. Παλεύαμε μαζί  σε πολλά μέτωπα για να πάψει η εκμετάλλευση και  η ληστεία του ιδρώτα του λαού μας, από τις  Κυβερνήσεις  που υπηρετούσαν και υπηρετούν μέχρι σήμερα, πιστά τις ντιρεκτίβες  της Ε.Ε. και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και στόχο είχαν και έχουν
οτιδήποτε δημόσιο και συνεταιριστικό να πάει με νόμους και διατάγματα στα χέρια των ληστών, ντόπιων και ξένων.
Το συνεταιριστικό κίνημα το κακοσυκοφάντησαν και το τελείωσαν, παραδίδοντας το στα χέρια των ληστών. Τώρα ολοκληρώνεται και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, δηλαδή ότι απέμεινε από τους προηγούμενους. Γι αυτό Βάιε και τώρα είναι ανάγκη ο λαός να ξεσηκωθεί ,να αλλάξει τους νόμους γίνοντας νοικοκύρης στον τόπο του.
Η απουσία σου σύντροφε Βάιε είναι αισθητή.
Ο αγώνας  συνεχίζεται.
Γιάννης Ρίτσιος
Αγροτοσυνδικαλιστής, Συνεταιριστής.