Αφορμή για το παρόν σημείωμα στάθηκε η ακύρωση του 1ου Πανελληνίου Συνεδρίου Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας που θα διεξαγόταν στα Ιωάννινα t 2 με 4 Ιουλίου 2021 υπό την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Αιτία όμως του άρθρου είναι να δείξω σε κάθε λογικό άνθρωπο που θα το διαβάσει το τι υφίσταται κάποιος που λέει την αλήθεια σ'αυτήν την χώρα. Επιπροσθέτως, επιθυμώ με τις μικρές μου δυνάμεις να αποκαλύψω το μέγεθος της ρηχότητος και της υποκρισίας που περισσεύει σε όσους είναι-υποτίθεται-ταγμένοι στην υπηρεσία αυτού του λαού, όπως και το μέγεθος της δειλίας όσων υποχρεούνται εκ της θέσεώς τους να είναι ειλικρινείς και γενναίοι στην υπεράσπιση των αληθινών και υπέρτατων συμφερόντων του.

Οι αρμόδιοι του Συνεδρίου δημοσίευσαν διαφημιστικό μήνυμα (σποτ, στην καθομιλουμένη), στο οποίο ερωτάται-όντως με επικριτικό τρόπο-μια γυναίκα άνω των 40 ετών γιατί μέχρι την ηλικία αυτή δεν παντρεύτηκε και δεν έκανε παιδιά, αν και είναι μορφωμένη και με καριέρα. Στο διαφημιστικό η γυναίκα, η οποία είναι στην πραγματικότητα δημοσιογράφος και όντως μέχρι τα 40 της απέφυγε εσκεμμένως την τεκνοποίηση, εμφανίζεται όχι μόνο μετανοιωμένη για την λανθασμένη επιλογή της να προτάξει την σταδιοδρομία αντί της τεκνοποίησης, αλλά και απελπισμένη, διότι δεν μπορεί πια να κάνει παιδί (το παραδέχθηκε η ίδια).

Τι το αληθέστερο και επιστημονικώς αποδεδειγμένο; Υπάρχει γυναίκα που να αγνοεί οτι η φύση θέτει όρια όχι μόνον στην γονιμοποίηση, αλλά και στις πιθανότητες να γεννηθεί υγιές ένα παιδί όταν η μητέρα είναι προχωρημένης ηλικίας; Ο γράφων δεν είναι ιατρός, αλλά εσείς ρωτήστε όποιον ιατρό θέλετε. Υπάρχει γυναίκα που να αγνοεί οτι το προχωρημένο της ηλικίας της μειώνει όχι μόνον τις πιθανότητες τεκνοποίησης υγιούς παιδιού, αλλά σχεδόν μηδενίζει τις πιθανότητες απόκτησης και άλλων παιδιών;

Και όμως, σ'αυτήν την χώρα του ανορθολογισμού, της υποκρισίας και της δειλίας ξεσηκώθηκε σάλος μέγας όταν ειπώθηκαν αυτές οι απλές αλήθειες και εκτοξεύτηκαν άπειρες κατηγορίες εναντίον των αρμοδίων ιατρών του Συνεδρίου οτι με το μήνυμα αυτό προσβάλλουν τις γυναίκες, αμφισβητούν το δικαίωμά τους να ορίζουν το σώμα τους και την ζωή τους, θεωρούνται ως...μηχανές τεκνοποίησης και άλλα τέτοια ευτράπελα και ιλαρά, χωρίς ίχνος σοβαρότητος και-το σπουδαιότερο-χωρίς ίχνος ευθύνης απέναντι στο μέλλον αυτού του τόπου. Αποτέλεσμα ήταν η ματαίωση του Συνεδρίου, εφόσον η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η ΕΡΤ και το ΑΠΕ απέσυραν την υποστήριξή τους από τους...σεξιστές (sic).

Στην εμπροσθοφυλακή των επικριτών υπήρξαν υπερευαίσθητες γυναίκες, όπως η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η Φώφη Γεννηματά και η Καίτη Γαρμπή. Αξίζει τον κόπο να εξετάσουμε αυτές τις ευαισθησίες. Η πρώτη, προσωπική επιλογή του κυρίου Μητσοτάκη για την Προεδρία και με πλήρη αδιαφορία για τις ιδεολογικές συντεταγμένες της κυρίας και με εξίσου πλήρη αδιαφορία για τις ευαισθησίες των συντηρητικών ψηφοφόρων που τον έφεραν στην πρωθυπουργία (κάποιοι δεν θα του το συγχωρήσουν αυτό),απεχθάνεται οτιδήποτε το εθνικό, αισθάνεται δυσανεξία στην εκκλησία, αρνείται να κάνει το σημείο του σταυρού, περπατά αμέριμνη την στιγμή της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου και η μόνη της αγάπη είναι οι γάτες της.

Γιατί ένα τέτοιο άτομο να ενδιαφερθεί για την πτώση του αριθμού των γεννήσεων; Γιατί να ενδιαφερθούν άτομα σαν αυτήν για το καλό της Ελλάδος; Αν ήταν ακόμη στην θέση της ένας Καραμανλής, ένας Στεφανόπουλος θα εξόρκιζαν τους Έλληνες να κάνουν παιδιά, αυτή ομνύει μόνον στον φεμινισμό και μάλιστα στην χειρότερη εκδοχή του, αριστεροσύνη και καριέρα χωρίς παιδιά και χωρίς ενοχές γι'αυτό.

Η άλλη, προσωρινή και χρεωκοπημένη αρχηγός ενός χρεωκοπημένου κόμματος που χρεωκόπησε την Ελλάδα, καταδικασμένου από την Ιστορία (για την Φώφη του ΠΑΣΟΚ μιλάμε) βγήκε και έσυρε εξ αμάξης στους άναυδους και δυστυχείς γιατρούς του Συνεδρίου, μήπως και ψηλώσει λίγο στην κούρσα διαδοχής. Πρόβαλε όμως το πρότυπό της. Γυναίκες με καριέρα χωρίς παιδιά και χωρίς ενοχές γι'αυτό.

Και η τρίτη, η Καίτη Γαρμπή, κλασικό παράδειγμα υποκουλτούρας, ζωντανό παράδειγμα ''καλλιτεχνών'' εντός πολλών εισαγωγικών που κατέστρεψαν στην δεκαετία του 1980 το καλό ελληνικό τραγούδι, εξύβρισε με την σειρά της τους άτυχους ιατρούς που είπαν το αυτονόητο, αφού πρώτα χαρακτήρισε τον εαυτό της τυχερό που στα 40 της με ιατρική βοήθεια απέκτησε ένα μόνο παιδί. Διερωτώμαι, αυτό θέλει να κάνουν όλες οι γυναίκες; O tempora, o mores.

Ο γράφων δεν γνωρίζει τις ευαισθησίες του καθενός, ούτε τις ανάγκες του, ούτε τις αδυναμίες του. Όλα είναι σεβαστά, αρκεί να μην είναι εγωϊστικά. Γνωρίζει όμως τούτο. Η γέννηση παιδιών είναι χρέος. Για όσους και όσες μπορούν να γεννήσουν, η ίδια τους η γέννηση δημιουργεί χρέος να γεννήσουν με την σειρά τους άλλους. Και όχι μόνον για τον εαυτό τους. Κάθε νέα ζωή που φέρνουν είναι εξόφληση χρέους προς την πατρίδα που τους μεγάλωσε, τους μόρφωσε, τους έθρεψε.

Όσον αφορά στις ίδιες τις γυναίκες, βεβαίως σεβαστό το δικαίωμά τους για εργασία και καριέρα. Ούτως ή άλλως η γυναικεία εργασία στις σύγχρονες οικονομίες είναι απαραίτητη. Πλην όμως αυτό δεν πρέπει να μας απομακρύνει από τον κύριο σκοπό της γυναίκας όπου γης. Την τεκνοποιία. Η τεκνοποίηση δεν είναι βαρίδιο στα πόδια των γυναικών, είναι η ευλογία τους, είναι η ολοκλήρωσή τους και ο σκοπός της ζωής τους. Ειδικά μιλώντας για μια χώρα όπως η Ελλάς με το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα, χρέος όλων είναι να κάνουν παιδιά. Διαφορετικά, τι να την κάνεις την καριέρα αν γίνουμε από Ελλάδα Γιουνανιστάν;

Ο γράφων κλείνοντας το σημείωμα, υποστηρίζει πλήρως τους γιατρούς που είπαν την αλήθεια και καταδικάζει την υποκρισία, τον εγωϊσμό και την ηλιθιότητα που απεδείχθη για μια ακόμη φορά πόσο περισσεύουν σ'αυτήν την χώρα. Διερωτώμαι πως γίνεται για ένα τόσο σοβαρό θέμα να μην βγουν πολλοί και σπουδαίοι να υπερασπιστούν τους γιατρούς του Συνεδρίου που είπαν απλώς την αλήθεια. Το πρόβλημα της υπογεννητικότητας όμως είναι σοβαρό και κάποια στιγμή θα το αντιμετωπίσουμε, θέλουμε δεν θέλουμε.

Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.