Του Παναγιώτη Πιλάτου*

Πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί σε παρέες, όπου συζητάμε για την πολιτική κατάσταση του τόπου; Οι περισσότεροι από τους συνομιλητές μας (μπορεί και οι ίδιοι) βρίζουν και αναθεματίζουν το πολιτικό προσωπικό της χώρας και μεταξύ μας, όχι άδικα.
Βρισκόμαστε στο 2018 με την οικονομική κατάσταση των πολιτών να είναι εξαιρετικά δυσμενής, 5,1 εκατομμύρια πολίτες να διαβιούν στην καθημερινότητά τους στο όριο της φτώχειας και το 48% των πολιτών αυτών να ζούνε κάθε μήνα κάτω από το όριο. Το κενό μεταξύ ευνοούμενης τάξης και μεσαίας μεγαλώνει υπέρ της πρώτης, με αποτέλεσμα η μεσαία τάξη που παραδοσιακά είναι και η ραχοκοκαλιά της δυτικής ακμάζουσας κοινωνίας να πιέζεται από όλες τις μεριές.
Μέσα σε όλη αυτή την απαξίωση και υπό το βάρος των καθημερινών δυσκολιών, οι περισσότεροι πολίτες γυρνούν την πλάτη στην πολιτική και δεν ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα όταν αυτό χρειάζεται.
Αλήθεια έχετε μήπως σκεφθεί ποιον ή ποιους ίσως βοηθάει η αποχή; - Σίγουρα τους λαϊκιστές και τους δημαγωγούς , βοηθάει τις ακραίες φωνές και όλους όσους μπορούν να εκμεταλλευτούν την μικρή συμμετοχή υπέρ τους. Οι άνθρωποι που απαξιώνουν το δικαίωμά τους να συμμετέχουν σε δημοκρατικές διαδικασίες, σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι πολίτες που έχουν κουραστεί από τον φαύλο κύκλο των παθογενειών που συντηρεί το πολιτικό σύστημα της χώρας. Όμως χωρίς την συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες δεν θα αλλάξουν ποτέ οι δυναμικές εντός του πολιτικού μας συστήματος.
Πέραν όμως της συμμετοχής, το εκλογικό σώμα ειδικά στην χώρα μας χρειάζεται να κατανοήσει και να ψάξει αυτούς τους ανθρώπους που είναι έτοιμοι να παλέψουν για τα αιτήματα των πολλών και όχι των λίγων. Δυστυχώς ένα κακό χαρακτηριστικό του Έλληνα ψηφοφόρου είναι πως έλκεται από τις φίρμες της πολιτικής σκηνής. Αν με διαβάζεις ακόμη έχω να σου πω τα εξής:
Υπάρχουν άνθρωποι σε όλο το δημοκρατικό φάσμα που θέλουν να υπηρετήσουν τα δίκαια αιτήματα της μεσαίας τάξης, που είναι έτοιμοι να υψώσουν το ανάστημά τους ενάντια σε φωνές μίσους, διχασμού, μισαλλοδοξίας και ρατσισμού. Άνθρωποι που πιστεύουν ενάντια και σε πείσμα των καιρών πως η πολιτική είναι ωφέλιμη όταν την ασκείς προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων. Ίσως η φράση να είναι κλισέ, οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος έκαναν πολλούς από εμάς να πιστέψουμε πως όλοι είναι "πουλημένοι" και πως άνθρωποι με όραμα, πείσμα, τόλμη και καθαρή ματιά δεν υπάρχουν και όμως, υπάρχουν.
Ξέρετε υπάρχουν πολλά ιδεολογήματα που μπορείς να ασπαστείς και να ακολουθήσεις, όμως αν το σκεφθείτε καλά ίσως τα περισσότερα πράγματα αν όχι όλα, ίσως τελικά να είναι θέμα ανθρώπων , θέμα προθέσεων. Oπότε, μέσα από την συμμετοχή ενδυναμώνεις την δημοκρατία και τους θεσμούς της, αναζητώντας τα κατάλληλα πρόσωπα και στηρίζοντάς τα αυξάνεις τις πιθανότητες να πετύχεις τις θετικές αλλαγές που χρειάζεται το σύστημα.
Προϋπόθεση όλων των παραπάνω όμως είναι πως στα κόμματα του πολιτικού μας συστήματος για να βρεθεί χώρος και για νέα πρόσωπα, χρειάζεται τα ίδια να δώσουν πόρτα στους πολιτικούς δεινόσαυρους των τάξεων τους, ειδάλλως οι σκεπτόμενοι πολίτες θα γυρίζουν την πλάτη στο πολιτικό μας σύστημα και τις δημοκρατικές διαδικασίες, που θα έχει ως αποτέλεσμα οι μόνοι που θα κερδίζουν να είναι τα άκρα, οι πολιτικές μούμιες και τα πολιτικά μορφώματα που θα εκμεταλλεύονται αποπροσανατολισμένους πολίτες.
Kαμία αλλαγή δεν έρθει μόνη της, χρειάζεται και εμείς να προσπαθούμε.Η πραγματικότητα είναι εκεί και σε περιμένει, θέλει να αλλάξει, άλλαξέ την.
*Ο Παναγιώτης Πιλάτος είναι Υπεύθυνος Νέων Μέσων και Επικοινωνίας της Νεολαίας του Ποταμιού.