Η κυβέρνηση κατακαλόκαιρο, με τα σχολεία κλειστά, ψήφισε ένα νομοσχέδιο κατεδάφισης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει κάθε σχολική μονάδα σε Α.Ε., που θα ψάχνει χορηγούς και πόρους, που θα είναι ένα πεδίο που θα το λυμαίνονται τα ιδιωτικά συμφέροντα. Ένα σχολείο ιδεολογικής συμμόρφωσης και πειθαναγκασμού για τους εκπαιδευτικούς.

Κεντρικό ρόλο έχει η λεγόμενη «αυτονομία» του σχολείου η οποία στοχεύει στο να βγάλει από το κάδρο την αποκλειστική, έως τώρα, υποχρέωση του κράτους για τη χρηματοδότηση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και να ρίξει την ευθύνη αυτή στους εκπαιδευτικούς και τα ίδια τα σχολεία. Η περίφημη «αυτονομία» θα οδηγήσει στην ταξική διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων, σε οικονομικό μαρασμό και λουκέτα (με το άρθρο 99 νομοθετείται για πρώτη φορά η ανεύρεση πόρων από τρίτους – χορηγίες).

Στο νομοσχέδιο προβλέπονται επίσης:

-Η δυνατότητα επιλογής διαφορετικού βιβλίου που ανοίγει το δρόμο για διαφοροποιημένο μάθημα πολλών επιπέδων. Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης από αγαθό για όλους τους μαθητές γίνεται πεδίο διακρίσεων.

- Η χρήση της μεθόδου της αντεστραμμένης τάξης σύμφωνα με την οποία η βασική διδασκαλία θα πραγματοποιείται στο σπίτι με την παρακολούθηση βίντεο.

- Η διεύρυνση των δεξιοτήτων μέσα από την γενίκευση των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, μακριά από την ευρεία , στέρεη και ολόπλευρη μόρφωση.

- Η δημιουργία των Παιδαγωγικών Ομίλων όπου εισάγεται για πρώτη φορά στη Δημόσια Εκπαίδευση η απλήρωτη εργασία των εκπαιδευτικών και αντί χρημάτων θα αμείβονται με μπόνους.

- Η κατάργηση του θεσμού των αιρετών στα συμβούλια επιλογής στελεχών που θα οδηγήσει στην πλήρη κομματική άλωση της διοίκησης.

- Η επιλογή του διευθυντή – manager που θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα λειτουργίας του σχολείου, καταργώντας τον ρόλο του συλλόγου διδασκόντων, του κυρίαρχου δημοκρατικού θεσμικού οργάνου της σχολικής μονάδας.

- Η φερόμενη «ατομική αξιολόγηση» του εκπαιδευτικού, που έχει ως στόχο να «δείξει» τους εκπαιδευτικούς ως μόνιμους υπεύθυνους για τα πραγματικά διαχρονικά προβλήματα της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε: την μείωση κατά 1,17% των δαπανών για την παιδεία(προϋπολογισμός 2021), τα Πρότυπα-Πειραματικά σχολεία, την Τράπεζα Θεμάτων, την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, την κατάργηση του μαθήματος της κοινωνιολογίας, την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα- τα οποία προηγήθηκαν- μιλάμε με βεβαιότητα- για ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.  

Εδώ θα ήθελα να αντιπαραβάλλω την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ στην παιδεία: Παπανδρέου-Παπανούτσου 1964.

Ήταν ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ γιατί κατάργησε σε μεγάλο βαθμό, τους φραγμούς στη μόρφωση και έδωσε τη δυνατότητα στα παιδιά των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων να πάρουν μέρος στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ο νόμος 4379/64, που καθιέρωσε την ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ, προέβλεπε:

-Αύξηση των δαπανών για την παιδεία.

-Δωρεάν βιβλία για όλους τους μαθητές και κατάργηση των τελών εγγραφής σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. (Μέχρι τότε όλοι οι μαθητές, για να εγγραφούν στο Γυμνάσιο και στο Πανεπιστήμιο πλήρωναν τη λεγόμενη μαθητική εισφορά και αγόραζαν τα βιβλία.)

-Καθιέρωση της Δημοτικής Γλώσσας στο Δημοτικό.

-Επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από τα6 στα 9 χρόνια.

-Διαχωρισμός του Γυμνασίου σε Γυμνάσιο-Λύκειο και καθιέρωση του Ακαδημαϊκού Απολυτηρίου για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο.

-Ίδρυση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, με πρώτο Δ/ντή τον Ι. Κακριδή και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

-Σίτιση για τα παιδιά των φτωχότερων περιοχών της χώρας για να μην λιμοκτονούν.

-Καθιέρωση υποτροφιών για τους άριστους μαθητές.

-Προσθήκη νεωτερικών μαθημάτων, όπως η Κοινωνιολογία και τα Στοιχεία της Οικονομικής Επιστήμης.

-Ουσιαστικές αλλαγές στα σχολικά βιβλία και βελτιώσεις ύλης σε Μαθηματικά και Φυσική.

-Επέκταση, σε τρία χρόνια της εκπαίδευσης των δασκάλων στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες, ενώ προωθήθηκαν αυξήσεις για τους εκπαιδευτικούς. 

Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ Παπανδρέου – Παπανούτσου πολεμήθηκε  λυσσαλέα από τους συντηρητικούς κύκλους της εποχής και, φυσικά από την Ε.Ρ.Ε., την τότε αξιωματική αντιπολίτευση (ιερείς είχαν προτείνει μέχρι και τον αφορισμό του Παπανούτσου).

Δημήτρης Γρούτσος, Δάσκαλος

ΥΓ.  Επιτέλους, η κυβέρνηση να αφήσει τους πειραματισμούς και σε συνεργασία με τους φορείς της εκπαίδευσης και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να συνδιαμορφώσουν με προοπτική εικοσαετίας, χωρίς ράβε - ξήλωνε , μια Δημόσια Εκπαίδευση, που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει, που θα κοινωνικοποιεί τα παιδιά και δεν θα βιάζεται να τα ρίξει στην αγέλη του ανταγωνισμού και της ατομικής επιβίωσης από την εφηβεία.