Της Κατερίνας Παπακώστα - Παλιούρα, Βουλευτή Ν.Δ Τρικάλων 

Το ίδιο αντιπολιτευτικό παραλήρημα ,που επικρατεί σε κάθε σοβαρή και γενναία μεταρρύθμιση, που έχει προωθήσει μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, επικρατεί και στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο, που φέρνει το Υπουργείο Εργασίας  και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Αντεργατικό, αντιλαϊκό, νόμος – τερατούργημα…τα επίθετα ,που το συνοδεύουν, φυσικά μαζί με πληθώρα παραφιλολογιών. Αυτές τις παραφιλολογίες και τα κοινώς, fakenews, που προβάλλονται αμετροεπώς, από την αντιπολίτευση, τα απαντά το ίδιο το Νομοσχέδιο, μέσω των ρυθμίσεών του… Όμως το ερώτημα είναι, ποιος διαβάζει το Νομοσχέδιο; Σίγουρα όχι όσοι το κρίνουν με τα παραπάνω σχόλια…

Με τον νέο εργασιακό Νόμο,

Καταργείται άραγε το οκτάωρο και η πενθήμερη εργασία;

Προφανώς και όχι, η οκτάωρη και πενθήμερη εργασία θα είναι και πάλι ξεκάθαρη και θεσμοθετημένη, μέσα στις διατάξεις και αυτού του νομοσχεδίου. Το οκτάωρο είναι ένα βασικό, ιστορικά και νομοθετικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Αυτό που στην πραγματικότητα προβλέπεται με τον καινούριο νόμο, είναι η δυνατότητα τετραήμερης εργασίας με ισόποσο καταμερισμό των ωρών, εάν και εφόσον το επιθυμούν οι εργαζόμενοι και το συμφωνήσουν με τον εργοδότη. Στην ουσία προτείνεται και δεν επιβάλλεται, ένα ευέλικτο σύστημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, προς όφελος του εργαζομένου. Οι 5 ημέρες με 8ωρη εργασία θα μπορούν να αντιστοιχούν σε 4 ημέρες με 10ωρη εργασία και 3 ημέρες ανάπαυσης. Με τις ίδιες αποδοχές και τον ίδιο συνολικό χρόνο εργασίας.

Απλήρωτες υπερωρίες που θα «πληρώνονται» με ρεπό;

Ίσως για πρώτη φορά, προστατεύονται η υπερωριακή εργασία και τα δικαιώματα του εργαζομένου, περισσότερο από ποτέ, μέσω της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας. Θα καταγράφεται πλήρως, ο χρόνος εργασίας, επομένως και οι υπερωρίες. Ουσιαστικά, θα αποτελέσει ένα σύγχρονο όπλο ενάντια στην «μαύρη» και αδήλωτη εργασία, όπως επίσης και θα δράσει καταλυτικά στις απλήρωτες υπερωρίες. Το «ρεπό» του εργαζομένου θα είναι αποτέλεσμα της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, μόνο εφόσον ο εργαζόμενος το επιθυμεί.

Κύμα απολύσεων για τους εργαζομένους; 

Από τις πιο θεμελιώδεις διατάξεις του νομοσχεδίου, είναι εκείνη που αφορά την διεύρυνση των λόγων άκυρης απόλυσης, συμπεριλαμβάνοντας την έμφυλη βία, το mobbing, ή ακόμη και την πίεση από τον εργοδότη για διευθέτηση χρόνου εργασίας.

Καταργείται στην βάση του το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας;

Το ΣΕΠΕ αναβαθμίζεται σε Ανεξάρτητη Αρχή, η οποία προστατεύεται από το Σύνταγμα και παράλληλα θα αποκλείει τις πολιτικές παρεμβάσεις στον έλεγχο της αγοράς εργασίας και θα λειτουργεί με ανεξαρτησία, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Ας μην ξεχνάμε πως το ίδιο συνέβη και με την ΑΑΔΕ επί ΣΥΡΙΖΑ…

Απειλείται το δικαίωμα στην απεργία;

Κανένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα δεν απειλείται και δεν καταστρατηγείται. Ο στόχος όμως, είναι η συνδικαλιστική πίεση των εργαζομένων να στρέφεται αποκλειστικά και μόνο εναντίον των εργοδοτών και της Κυβέρνησης, όχι προς την Πολιτεία, δυσχεραίνοντας την καθημερινότητά της. Γι΄αυτόν τον λόγο σε κρίσιμους κλάδους: Υγεία, Μεταφορές, Ηλεκτροδότηση, ‘Υδρευση, προβλέπεται η ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία 33%, κατά την διάρκεια της απεργίας, για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου.

Τι σκοπίμως δεν σχολιάζεται και δεν αναπαράγεται;

Τα δικαιώματα του πατέρα, με άδεια πατρότητας 14 ημερών αντί για 10 που προβλέπει η ευρωπαϊκή οδηγία και 2 που ισχύει μέχρι σήμερα, όπως επίσης και η γονική άδεια 4 μηνών και για τους δύο γονείς.

Νέες άδειες, όπως η άδεια φροντιστή έως 5 ημέρες ετησίως για συγγενείς και πρόσωπα που διαμένουν μαζί με τον εργαζόμενο και έχουν ανάγκη παροχής βοήθειας. Επεκτείνεται η άδεια υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και στον ιδιωτικό τομέα, 7 ημέρες μετ’ αποδοχών. Προβλέπεται το δικαίωμα απουσίας λόγω ανωτέρας βίας. Επεκτείνεται η άδεια λοχείας και στην υιοθεσία τέκνου. Τέλος, επεκτείνεται η ειδική άδεια προστασίας της μητρότητας 6 μηνών, με επιδότηση από τον ΟΑΕΔ.

Το δικαίωμα στην αποσύνδεση από την τηλεργασία, τις ώρες εκτός του συμφωνημένου ωραρίου. Δίνοντας έμφαση στην διαφύλαξη της προσωπικής και οικογενειακής ζωής, αλλά και στην τήρηση του πενθήμερου και του οκταώρου.

Ότι επεκτείνονται δικαιώματα σε όλους τους εργαζομένους σε νέες μορφές απασχόλησης, όπως οι συνεργατικές πλατφόρμες για delivery, courier.

Ότι υψώνεται τείχος προστασίας για τις εργαζόμενες μητέρες και γυναίκες, απέναντι στην ανεργία, την απόλυση, την παρενόχληση και την βία στον χώρο εργασίας.

Ότι θωρακίζεται η υπερωριακή απασχόληση, μπαίνει τέλος στις απλήρωτες υπερωρίες, καθώς θα καταγράφεται πλήρως, το ωράριο του υπαλλήλου, χωρίς να αφήνει παραθυράκια στους εργοδότες.

Ότι επιτέλους, θα επέλθει διαφάνεια στον συνδικαλιστικό χώρο.

Και τέλος, ότι ο εργασιακός κόσμος εξελίσσεται, βελτιώνεται, αναπροσαρμόζεται και επικαιροποιείται, με επίκεντρο τον εργαζόμενο, τα δικαιώματά του και την ισορροπία της επαγγελματικής και προσωπικής του ζωής.

Κλείνοντας, ας ξεκαθαριστεί και κάτι τελευταίο… Ο λαϊκισμός  ήταν, είναι και θα είναι  μέσο φθηνής επικοινωνιακής πολιτικής και όχι φιλεργατικής επαναστατικής έκφρασης. Δυστυχώς  δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο… Οφείλουμε, να  πάμε την χώρα μας μπροστά!