Η Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Π.Ε. Τρικάλων ενημερώνει τους ελαιοπαραγωγούς σχετικά για τις ζημιές που υπέστησαν τα ελαιόδεντρα από τις πρόσφατες χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς και για τη μεταχείριση των ζημιωθέντων δέντρων.
Η ελιά ως αειθαλές δέντρο δεν αντέχει στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Οι ζημιές που μπορεί να υποστεί εξαρτώνται από την ποικιλία, την βλαστική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ελαιόδεντρα, τις καλλιεργητικές φροντίδες που έχουν δεχτεί, τις καιρικές συνθήκες που επικράτησαν πριν το παγετό καθώς και την γενική θέση και έκθεση του ελαιώνα.
Γι’ αυτό οι ζημιές που έχουν υποστεί τα ελαιόδεντρα από τις χαμηλές θερμοκρασίες που επικράτησαν την περίοδο του Ιανουαρίου διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από περιοχή σε περιοχή και από κτήμα σε κτήμα.
Ο βαθμός ζημιών που παρατηρείται κυμαίνεται από ξηράνσεις των κορυφών της ετήσιας βλάστησης, σχίσιμο φλοιού ετήσιων ή και διετών βλαστών, ξήρανση του φυλλώματος και καταστροφή των οφθαλμών, φυλλόπτωση και αποκόλληση του φλοιού σε βλαστούς και κλάδους, μέχρι ξήρανση όλου του υπέργειου τμήματος ελαιοδέντρων.
Μεταχείριση ζημιωθέντων ελαιοδέντρων
Η μεταχείριση των ελαιοδέντρων αυτών θα πρέπει να αποβλέπει στην επαναφορά τους στην αρχική κατάσταση. Οι επεμβάσεις που θα γίνουν εξαρτώνται από το βαθμό των ζημιών που έχουν υποστεί.
Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα, είναι να ψεκαστούν τα ελαιόδεντρα με χαλκούχα σκευάσματα για την προστασία από μυκητολογικές και βακτηριακές προσβολές.  
 Τα δέντρα αφήνονται ακλάδευτα μέχρι την έναρξη της βλάστησης τους. Η εφαρμογή του κλαδέματος πρέπει να γίνεται ανάλογα με το ποια όργανα έχουν υποστεί ζημιές.
Η αζωτούχος λίπανση θα πρέπει να προσδιορίζεται αφού εκτιμηθεί πρώτα ο βαθμός της ζημιάς των ελαιοδέντρων και περιορίζεται σε μικρότερες ποσότητες όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός ζημιάς, ενώ η χρήση καλίου πρέπει να περιοριστεί μέχρι τα δέντρα να επανέλθουν σε κανονική παραγωγή.
Τα ελαιόδεντρα όπου οι ζημιές από τις χαμηλές θερμοκρασίες περιορίζονται στις ξηράνσεις κορυφών, δεν χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση.
Στη περίπτωση που παρατηρούνται σχισίματα φλοιού ετήσιων ή διετών βλαστών αφαιρούνται τα ξηρά κλαδιά με κλαδοκάθαρο.
Στα ελαιόδεντρα που έχουν υποστεί ζημιές μεγαλύτερου βαθμού αφαιρούνται όλοι οι κλάδοι με διάμετρο 5 εκ. Η τομή πρέπει να γίνεται 5 εκ. πιο κάτω από το νεκρό ξύλο.
Στη περίπτωση που παρατηρείται καθολική ξήρανση του φυλλώματος, καταστροφή των οφθαλμών, σχίσιμο του φλοιού μέχρι τις διακλαδώσεις αφαιρούνται και βραχίονες.
Αν οι ζημιές είναι μεγαλύτερες και έχουν επηρεάσει και τον κορμό τότε τα ελαιόδεντρα καρατομούνται.
Τα κομμένα κλαδιά πρέπει να απομακρυνθούν από τον ελαιώνα και να καταστραφούν για αποφυγή προσβολών από ξυλοφάγα έντομα. Η νέα βλάστηση θα πρέπει να προστατεύεται από εχθρούς και ασθένειες (κυκλοκόνιο, μαργαρόνια, πυρηνοτρήτης κλπ.) για να μπορέσει να ολοκληρωθεί η διαμόρφωση της κόμης.