Οι τροπικές νύχτες έρχονται ως συνέπεια του πώς φτιάξαμε τις πόλεις στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την κλιματική κρίση.
Ο Δημοσθένης Σαρηγιάννης, καθηγητής περιβαλλοντικής μηχανικής στο ΑΠΘ μίλησε στην εκπομπή «Συνδέσεις» της ΕΡΤ για τους λόγους που κόβεται η ανάσα μας όταν βγαίνουμε σε ανοιχτούς χώρους, είτε είναι πρωί, είτε είναι βράδυ. Θα έχετε νιώσει -κυριολεκτικά στο πετσί σας- πως η θερμοκρασία δεν πέφτει, όταν εξαφανίζεται ο ήλιος.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Όπως είπε ο ειδικός, ο ένας λόγος είναι οι θερμικές νησίδες. Έτσι περιγράφεται το φαινόμενο της τάσης των κέντρων των πόλεων να παρουσιάζουν υψηλότερες θερμοκρασίες αέρα σε σχέση με την ύπαιθρο που τις περιβάλλει. Συνήθως η διαφορά αυτή είναι πιο έντονη κατά τις νυχτερινές ώρες σε σχέση με την υπόλοιπη ημέρα.
Ο κύριος Σαρηγιάννης σχολίασε ότι «τα μη φυσικά υλικά που είναι στο έδαφος (τσιμέντο, άσφαλτος κ.α.) στις μεγάλες πόλεις απορροφούν μεγαλύτερη θερμότητα, με αποτέλεσμα η αισθητή θερμοκρασία στο κέντρο αυτών των πόλεων να είναι 3 με 4 βαθμούς υψηλότερη, από ό,τι στην περιφέρεια. Στην Αθήνα την Πέμπτη η θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ της Κηφισιάς και του κέντρου ήταν 6 βαθμοί, δηλαδή εντυπωσιακά μεγάλη. Δείχνει το ακριβές πρόβλημα».
Γιατί οι νύχτες έγιναν τροπικές -με την κακή την έννοια
Πέραν του θέματος των θερμικών νησίδων, κατά τον καθ’ ύλην αρμόδιο αυτό που ζούμε είναι συνέπεια και ενός άλλου γνωστού προβλήματος: της κλιματικής κρίσης. «Δυστυχώς εξαιτίας και αυτής συμβαίνει ό,τι είχαμε προβλέψει πως θα συμβεί. Είναι η αύξηση των τροπικών νυχτών. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τη νύχτα η θερμοκρασία πέφτει, άρα δίνεται στα δομικά υλικά των κτηρίων να ‘βγάλουν’ τη θερμότητα που έχουν απορροφήσει προς το περιβάλλον, ώστε την επόμενη ημέρα να υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα χωρητικότητας.
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί, όταν δεν πέφτει η θερμοκρασία το βράδυ, με αποτέλεσμα το φαινόμενο να γίνεται ακόμα πιο έντονο. Εξ ου και η διαφορά μεταξύ περιβάλλοντος που είναι πολύ χτισμένο με εκείνο που έχει περισσότερο πράσινο και υγρό στοιχείο. Αυτοί είναι βασικοί παράγοντες για να αντιμετωπίσεις την κλιματική κρίση στις πόλεις και να μειωθούν οι αρνητικές επιπτώσεις».
Ο κύριος Σαρηγιάννης πρότεινε και λογικές -πρακτικές- λύσεις («είναι αυτές που μιμούνται τη φύση»), ώστε οι πόλεις μπορούν να γίνουν περισσότερο βιώσιμες. Μάλλον θα ήταν χρήσιμο να μην κρατήσουμε την αναπνοή μας έως ότου γίνουν -αφού δεν φαίνεται να ενδιαφέρουν αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις και δίνουν τις επιδοτήσεις.