Ολική καταστροφή της αμπελοκαλλιέργειας στη Θεσσαλία εμφανίζεται φέτος, λόγω της εκτεταμένης διάδοσης περονόσπορου, γεγονός που έχει φέρει σε απόγνωση τους αγρότες και κατ’ επέκταση επηρεάζει την αλυσίδα όλων των επαγγελματιών που περιμένουν παραγωγή σταφυλιών και κρασιού.
«Φέτος διανύουμε ένα έτος από τα λεγόμενα «έτη περονόσπορου» και διαγράφεται μια ολόμαυρη σελίδα για αρκετές καλλιέργειες, αλλά ιδιαιτέρως για την αμπελοκαλλιέργεια στην οποία ...έπεσε περονόσπορος» δηλώνει ο γεωπόνος υποψήφιος διδάκτωρ του Freie Universitat Berlin, Γιάννης Χατζόπουλος, και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μη αναστρέψιμη κατάσταση.
Οι ακραίες συνθήκες και η κλιματική αλλαγή αποτελούν τις αιτίες διάδοσης της ασθένειας και το χειρότερο για τους καλλιεργητές είναι ότι δεν προβλέπεται αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ.
O περονόσπορος αμπελιού αποτελεί το σπουδαιότερο πρόβλημα της αμπελοκαλλιέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Ελλάδα, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1881 στη Μεσσηνία και από τότε ενδημεί στην χώρα μας, απειλώντας ιδιαίτερα περιοχές με συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας (π.χ. Δ. Πελοπόννησος).
Προσβάλλονται όλα τα τρυφερά, πράσινα τμήματα του φυτού: οι βλαστοί, τα φύλλα, οι ράχες των τσαμπιών και τα σταφύλια.
Στα φύλλα εμφανίζονται χαρακτηριστικές ανοιχτοπράσινες κηλίδες, οι λεγόμενες “κηλίδες λαδιού”, που αργότερα νεκρώνονται, τα φύλλα σχίζονται και σε έντονη προσβολή πέφτουν. Σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, παρατηρείται λευκό χνούδι (εξάνθιση από καρποφορίες του μύκητα). Στα ώριμα, ηλικιωμένα φύλλα, το σχήμα των κηλίδων είναι πολυγωνικό. Αυτό συμβαίνει διότι οι νευρώσεις των ώριμων φύλλων δυσκολεύουν την εξάπλωση του παθογόνου με αποτέλεσμα να θυμίζουν “μωσαϊκό”. Το σύμπτωμα αυτό είναι γνωστό και σαν “κηλίδες μωσαϊκού” ή “σταυροβελονιά”.

Ζ.Η. kosmoslarissa.gr (με πληροφορίες από Λένα Κισσάβου, Ελευθερία)