Εορτή της Γυναίκας σήμερα 8 Μαρτίου 2024, οπότε όλες οι γυναίκες της Γης εορτάζουν την ύπαρξή τους στον κόσμο που οφείλεται βεβαίως στον Θεό, το φύλο τους με τα χαρακτηριστικά του, τα δικαιώματά τους που με τόσο κόπο απέκτησαν.

Ο γράφων, ανυπόκριτος θαυμαστής των κοινών αρετών όλων των γυναικών και αναγνωρίζων το χρέος που έχουμε οι άνδρες έναντι αυτών, αφιερώνει το ταπεινό αυτό σημείωμα σε αυτές δια των οποίων ερχόμαστε όλοι στον κόσμο, όπως ο Απόστολος των Εθνών Παύλος έγραψε.

Υπενθυμίζω την περίφημη περικοπή του ''ουκ έστι Ιουδαίος ή Έλλην, κύριος ή δούλος, άρσεν ή θήλυ, άπαντες γαρ εσμέν ΙΣΟΙ ενώπιον του Θεού''. Σε μια εποχή σκληρή, ο Παύλος διατύπωσε με θεολογικούς όρους την μεγαλύτερη και σημαντικότερη διακήρυξη εναντίον του ρατσισμού, της δουλοκτησίας και της κατώτερης θέσης των γυναικών στην κοινωνία. Η διακήρυξη αυτή ισχύει απαρεγγλίτως έως σήμερα, όλες οι άλλες ιστορικές Διακηρύξεις Δικαιωμάτων είναι απλές υποσημειώσεις αυτής και δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως από κανέναν πολιτισμένο άνθρωπο.

Λέγεται οτι όταν κάποιες γυναίκες κάποτε διαμαρτυρήθηκαν στον Ιησού Χριστό για την καταπίεση που εδέχοντο στην εποχή τους, Αυτός απάντησε οτι είναι στην πραγματικότητα ελεύθερες, διότι η ψυχή τους ανήκει σ'αυτές και αυτήν δεν μπορεί κανείς να τους την πάρει. Αλλά, μήπως κάτι παρόμοιο δεν υποστήριζε και ο Σωκράτης, ο Πατέρας της Φιλοσοφίας, όταν υποστήριζε οτι ο δίκαιος άνθρωπος είναι ο μόνος πραγματικά ευτυχής, ακόμη και αν υποφέρει σε χέρια αδίκων, ακριβώς διότι έχει το δίκαιο με το μέρος του, ενώ ο άδικος όχι; 

Για την φύση των γυναικών, για τον ρόλο τους στις διάφορες κοινωνίες και για το τι τους χρωστάμε έχουν ξοδευτεί τόνοι επί τόνων μελάνης, τα πράγματα είναι ως επί το πλείστον γνωστά και η εμή ταπεινότης ελάχιστα και ασήμαντα έχει να προσθέσει. Αντ'αυτών παραθέτω μια περικοπή ενός εκ των μεγαλυτέρων Άγγλων συγγραφέων, του Ουϊλιαμ Γκόλντιγκ, ο οποίος έγραψε τα εξής στο περίφημο βιβλίο του ''Lord of the Flies'', ο Άρχοντας των Μυγών.

Συγκεκριμένα, το 1954 ο Γκόλντιγκ είπε ''Νομίζω οτι οι γυναίκες είναι ανόητες να προσποιούνται οτι είναι ίσες με τους άνδρες. Είναι πολύ ανώτερες και έτσι ήταν πάντα. Ό,τι δίνεις σε μια γυναίκα θα το κάνει μεγαλύτερο. Εάν της δώσεις ένα σπερματοζωάριο θα σου δώσει ένα μωρό. Αν της δώσεις ένα οικόπεδο θα σου δώσει μια οικία. Αν της δώσεις τα ψώνια θα σου δώσει ένα γεύμα. Αν της δώσεις ένα χαμόγελο θα σου δώσει την καρδιά της. Πολλαπλασιάζει και διευρύνει ό'τι της δίνεται. Αν λοιπόν της δώσεις μια κουράδα θα σου δώσει έναν τόνο σκατά''. Νομίζω οτι δεν υπάρχει επιχείρημα ισχυρότερο του Γκόλντιγκ που να δείχνει όχι μόνον την φύση των γυναικών, αλλά και την ανωτερότητά τους έναντι των ανδρών.  

Παρέλκει των ορίων ενός απλού σημειώματος-και μάλιστα εορταστικού-να σκιαγραφήσουμε την κατάσταση των δικαιωμάτων των γυναικών ανά τον κόσμο. Οι εκάστοτε Διακηρύξεις των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ευρωπαϊκές ή διεθνείς έχουν λάβει τον χαρακτήρα δεσμευτικών νομικών κειμένων, υπογεγραμμένων από όλα τα κράτη του ΟΗΕ και η περίφημη νομική ισότητα ανδρών-γυναικών δεν αμφισβητείται, εκτός από καθεστώτα τύπου Ταλιμπάν.

Η πραγματική κατάσταση των γυναικών όμως σε κάθε ξεχωριστή κοινωνία είναι κάτι διαφορετικό. Όλοι γνωρίζουμε οτι σε περιόδους οικονομικής κρίσης τα μεγαλύτερα θύματα είναι οι γυναίκες. Επίσης είναι γνωστόν οτι παντού οι γυναίκες κάνουν την διπλή δουλειά και παίρνουν τα μισά λεφτά. Όλοι όμως γνωρίζουμε οτι η σοφία των γυναικών είναι αυτή που κρατά το σπίτι σταθερό και πάντα, μα πάντα βρίσκει την λύση. Ακόμη και σε υπανάπτυκτα κράτη, ακόμα και σε κοινωνίες στις οποίες η θρησκευτική αντίληψη θέτει τις γυναίκες σε υποδεέστερη θέση, η πραγματικότητα δεν αλλάζει.

Η σταθερότητα του νοικοκυριού και της κοινωνίας της ίδιας εξαρτάται από την γυναίκα (αυτό ο γράφων ως ταξιδευτής το βλέπει παντού). Δεν υπάρχει πιο γλαφυρή και πιο ξεκάθαρη ανάλυση μιας οποιασδήποτε κατάστασης από αυτή που μια γυναίκα κάνει. Ιδού η ανωτερότητά της. Όποιος άνδρας το αρνείται, ψεύδεται.

Στις δυτικές κοινωνίες το φαινόμενο των γυναικοκτονιών είναι εκτεταμένο και η ελληνική κοινωνία δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα αίτια είναι πολλά και ποικίλλουν ανά περίπτωση. Ένα όμως είναι το κοινό χαρακτηριστικό των υπανθρώπων που σκοτώνουν τις γυναίκες. Το αίσθημα κατωτερότητας που βιώνουν, η ανασφάλεια και η χαμηλή έως καθόλου αυτοεκτίμηση. Καταφεύγουν λοιπόν στο μοναδικό πεδίο ισχύος που διαθέτουν, την βία.

Τους γυναικοκτόνους και παιδοκτόνους ο γράφων τους κατατάσσει στην κατηγορία αυτών που ο μέγας Όμηρος ονόμαζε ''αφρήτορες, αθέμιστους και ανέστιους'', τουτέστιν ανθρώπους εκτός φυλής, εκτός νόμου και εκτός κοινωνίας και ως ανεπίδεκτους μετέχειν του δικαίου, ζητά γι'αυτούς και για ακόμη μια φορά την μοναδική τιμωρία που τους αξίζει, ασχέτως τι λένε οι διάφορες διεθνείς συνθήκες. Τον τουφεκισμό στα έξι μέτρα την αυγή.

Αυτά για την σημερινή γιορτή των γυναικών στις οποίες εύχομαι τις καλύτερες των ευχών.   

Ιωάννης Ξηρός      
Ταξίαρχος ε.α.