«Εάν κάποιος είχε να ρίξει μόνο μια ματιά στον κόσμο, θα έπρεπε να αντικρίσει την Κωνσταντινούπολη.»

Alphonse de Lamartine,

Την προηγούμενη εβδομάδα (16/02-20/02) , το ΓΕΛ Οιχαλίας πραγματοποίησε την πενθήμερη εκδρομή της Γ’ Λυκείου στην Πόλη για την οποία ακόμη και ο Ναπολέων Βοναπάρτης είπε ότι «είναι από μόνη της μια αυτοκρατορία». Η σύγχρονη Κωνσταντινούπολη είναι μια αχανής πόλη, η οποία εντυπωσιάζει για πολλούς λόγους: Ο πρώτος, διαχρονικός και αναλλοίωτος: η μοναδική γεωγραφική της θέση. Θαρρείς και, σαν τον αρχαίο Κολοσσό, πατάει στιβαρά με τα πόδια της σε δύο ηπείρους (Ασία και Ευρώπη) ενώ, ανάμεσά τους κυλούν άλλοτε ήρεμα και άλλοτε φουρτουνιασμένα, τα νερά του Βοσπόρου. Ο δεύτερος λόγος είναι η ιστορία της, που διατρέχει κάμποσους αιώνες και φέρνει τη σφραγίδα δύο τουλάχιστον αυτοκρατοριών και μυριάδων λαών και πολιτισμών. Ο τρίτος, η έντονη ανάπτυξή της, που με όρους  σύγχρονης οικονομίας μεταφράζεται σε πολλά έργα (οικιστικά, δόμησης κ.αλ.), κάτι που είναι εμφανές ακόμη και στα μάτια ενός απλού ταξιδιώτη ο οποίος, αν την επισκέφτηκε μέσα στην τελευταία δεκαετία τουλάχιστον τρεις φορές, διαπιστώνει μεγάλες αλλαγές σε έργα υποδομής και πολεοδομικές εγκαταστάσεις που προσπαθούν να αλλάξουν τόσο το σύγχρονο προφίλ της, όσο και την ζωή και την καθημερινότητα των πολλών εκατομμύριων κατοίκων της.

Παρά τις ιδιαίτερα δυσμενείς καιρικές συνθήκες που είχαμε την ατυχία να συναντήσουμε (αδιάπτωτες έντονες χιονοπτώσεις καθόλη την χρονική διάρκεια του ταξιδιού μας-κακοκαιρία που είχαν να δουν οι κάτοικοι της τα τελευταία 28(!) χρόνια), προσπαθήσαμε να χαρούμε τα αξιοθέατα της πόλης όσο το δυνατόν περισσότερο. ‘Ετσι, οι μαθητές μας εντυπωσιάστηκαν από την μεγαλοπρέπεια των δύο κυριότερων οθωμανικών παλατιών, του Ντολμαμπαχτσέ και του Τοπ Καπί, τους καθήλωσε η επιβλητικότητα της Αγίας Σοφίας σε συνδυασμό και με την έξοχη αφήγηση του Πολίτη ξεναγού μας κου Γιάννη, μαγευτήκαν από την υποβλητική ατμόσφαιρα της Βασιλικής Κινστέρνας και σαγηνεύτηκαν από την ιδιαιτερότητα του Μπλε Τζαμιού. Το προσκύνημά μας στο Μπαλουκλί, στην Μονή Βλαχερνών και στον Άγιο Γεώργιο στο Φανάρι έγινε μέσα σε κλίμα σεβασμού και ευλάβειας, ενώ η επίσκεψη στην Μεγάλη του Γένους Σχολή άφησε ανεξίτηλες εντυπώσεις. Παράλληλα, τα παιδιά χάρηκαν την εμπειρία του ανατολίτικου παζαριού στο Καπαλί Τσαρσί και πήραν μια γεύση σύγχρονης Κωνσταντινούπολης τόσο από την ευρύτερη περιοχή του Ταξίμ-Γαλατά, όσο και από τις βόλτες μας στις μοντέρνες περιοχές του Νισάντασι, του Λέβεντ και του Σισλί. Τέλος, ανεβήκαν και σε έναν από τους επτά λόφους για να απολαύσουν πανοραμικά ένα μεγάλο κομμάτι της Πόλης, χρησιμοποιώντας το τελεφερίκ. Με μεγάλη ευκολία δε, αφέθηκαν  να γνωρίσουν γεύσεις αλμυρές και γλυκές της πολίτικης κουζίνας και σίγουρα δεν απογοητεύτηκαν!

Η εκδρομή μας είχε και ένα σύντομο πέρασμα με μια διανυκτέρευση  στην Αδριανούπολη. Σ΄αυτή τη μικρή φοιτητούπολη, που το χαρακτηριστικό της είναι η κίνηση και η ζωντάνια που της προσδίδουν οι νέοι άνθρωποι, επισκεφτήκαμε το μεγαλύτερο τζαμί της Τουρκίας (Σελιμιγιέ) και το  περίφημο Μουσείο της Ιατρικής (Saglik Muzesi). Στεγάζεται σε μια πτέρυγα ενός καλοδιατηρημένου συγκροτήματος κτιρίων, που έχει επίκεντρο ένα επιβλητικό τζαμί, και το οποίο χτίστηκε από τον σουλτάνο Βαγιαζίτ Β΄ την περίοδο 1484-1488. Το συγκρότημα περιλάμβανε πανεπιστημιακό τμήμα, νοσοκομείο και κέντρο ψυχικών νόσων, όπου η μουσική, ο ήχος του νερού και οι μυρωδιές ήταν τα πρωτοποριακά για την εποχή μέσα θεραπείας. Το ιατρικό κέντρο γνώρισε ακμή έως τα τέλη του 19ου αιώνα. Από το 1997 λειτουργεί ως μουσείο, το οποίο μάλιστα απέσπασε το 2004 από την Κομισιόν το βραβείο για το Μουσείο της Χρονιάς.

Στην τελική αυτή αποτίμηση της εκδρομής μας, ως συνοδοί-καθηγητές, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους μαθητές μας, οι οποίοι έδειξαν το καλύτερο τους πρόσωπο με την ζωντανή αλλά κοσμιότατη συμπεριφορά τους. Χάρη σ΄αυτούς, η επίγευση αυτού του ταξιδιού είναι γλυκιά και ακόμη έντονη. Ελπίζουμε ότι ,και για εκείνους, οι αναμνήσεις  θα είναι χαραγμένες για πολλά χρόνια στη μνήμη τους  ως ευχάριστες και μοναδικές - όπως άλλωστε οφείλουν να είναι οι αναμνήσεις μιας πενθήμερης εκδρομής της τελευταίας τάξης των σχολικών τους χρόνων.