Χαιρετισμό στην εκδήλωση της Πύλης για τη Μάχη της Πόρτας απηύθυνε ο βουλευτής Τρικάλων με τον ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Σιμορέλης το πρωί της Κυριακής. 

Αναλυτικά η ομιλία του:

Βρισκόμαστε σήμερα σ’ αυτό το μέρος, 72 χρόνια μετά από την ιστορική μάχη της Πόρτας,  με χρέος να μην λησμονήσουμε και να τιμούμε πάντα τους ηρωικούς αγώνες που δόθηκαν για να είναι ελεύθερος αυτός ο λαός. Η μάχη αυτή, που έλαβε χώρα την 8η και 9η Ιουνίου του 1943, στα στενά της Πόρτας, αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες οργανωμένες συγκρούσεις ενάντια στον κατακτητή. 210 αντάρτες ελασίτες, χωρίς πολλά εφόδια και εξοπλισμό, αντιμετώπισαν και έτρεψαν σε φυγή ένα οργανωμένο και βαριά εξοπλισμένο ιταλικό στράτευμα με περισσότερους από 4000 στρατιώτες. Η ένδοξη νίκη της Πόρτας,  σε εκείνα τα δύσκολα χρόνια της κατοχής, είχε σημαντική θετική επίδραση στο ηθικό όλων των αντιστεκόμενων ελλήνων που ονειρεύονταν μία ελεύθερη χώρα. Λίγους μήνες μετά οι Ιταλοί συνθηκολόγησαν και παραδόθηκαν. Άρα η στρατηγική σημασία της νίκης, που επηρέασε τη τελική έκβαση της αντίστασης στην επέλαση των φασιστών στην Ελλάδα, είναι ξεκάθαρη. 

Σε τούτα τα πανέμορφα βουνά της Πίνδου και του Κότζιακα, που τόσο πολύ ήθελε να πατήσει ο κατακτητής, με τη μαχητικότητα και το θάρρος των αγωνιστών του ΕΛΑΣ δημιουργήθηκε μία εστία αγώνα στη δίκαιη μάχη για την ελευθερία. Ο καπετάνιος Δημήτρης Τάσος Μπουκουβάλας, αρχηγός του αντάρτικου ιππικού Θεσσαλίας, ηγήθηκε της μάχης. Σε αυτόν και στους αντάρτες που τον συντρόφεψαν χρωστάμε πολλά. 

Σημαντικό όμως είναι, όχι μόνο να τα θυμόμαστε εμείς, αλλά να μαθαίνουν την Ιστορία μας και οι νεότερες γενιές. Αυτός ο λαός έχει δώσει πολλές μάχες για τη δημοκρατία, την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία και την λαϊκή κυριαρχία και  έχει κερδίσει επάξια τον σεβασμό και την εκτίμηση  όλων. Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία για τη χώρα μας, που δέχεται μία άλλου είδους επίθεση, που δεν παύει να είναι επίθεση στην αξιοπρέπεια μας και τη δημοκρατία, δεν πρέπει να ξεχνάμε το ηθικό μεγαλείο εκείνων των αγωνιστών. Οφείλουμε να διδαχθούμε και να παραδειγματιστούμε από αυτούς, που αταλάντευτα στο δρόμο της αντίστασης, έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους. Ο διαρκής αγώνας για τη δημοκρατία , τη παύση  της κοινωνικής αδικίας και τη μείωση των ταξικών διακρίσεων είναι στάση ζωής. Είναι μία στάση ζωής που πέρασε μέσα από τους αγωνιστές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ σε όλη την αριστερά και χαρακτήρισε όλους τους αγώνες που ακολούθησαν.  

Η μάχη της Πόρτας αποτέλεσε κορυφαίο κεφάλαιο της εθνικής αντίστασης.   Η γενναιότητα και ο ηρωισμός εκείνων των μαχητών τροφοδοτήθηκε από την ιδέα της ελευθερίας.  Σε μία μαθηματικά σίγουρη ήττα , 20 προς 1,  φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι ιδέες είναι πιο δυνατές από τα πυρομαχικά.

Κλείνοντας θα υπενθυμίσω το επίκαιρο αλλά και διαρκές σύνθημα που ο οφείλουμε να θυμόμαστε: ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΕΠΟΝ ο Δρόμος των ΛΑΩΝ!