Μέσα στις ποικίλες δράσεις του Συλλόγου «ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΛΙΘΟΠΟΛΙΣ» εντάσσεται και η γνωριμία με τον πολιτισμικό και φυσικό πλούτο της περιοχής Καλαμπάκας πυρήνας των οποίων είναι τα στοιχεία της πίστης και της λατρείας όπως είναι τα μοναστήρια μας στοχεύοντας, μέσα από αυτή τη γνωριμία, στην κατανόηση στο πόσο σημαντικά Βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία έχει η περιοχή αλλά και πόσο σημαντική είναι η παρουσία και το έργο των μοναχών και ιερομονάχων που εγκαταβιούν σ΄ αυτά κάνοντας τον προσωπικό πνευματικό αγώνα τους αλλά προσφέροντας τα μέγιστα και στην διατήρηση και ανάδειξη του ιστορικού και πνευματικού περιεχομένου τους .

Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν ο Σύλλογος οργάνωσε προσκυνηματική επίσκεψη στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Σιαμάδων Καστανιάς με συμμετοχή στην ακολουθία του εσπερινού.

Για να ξέρουμε για τι ακριβώς μιλάμε, για όσους ίσως αγνοούν το σημαντικό αυτό Μοναστήρι, σημειώνουμε ότι η Μονή Αγίου Νικολάου Σιαμάδων βρίσκεται στα δεξιά του δρόμου προς Καστανιά, σε απόσταση 2 χλμ. περίπου από τον κεντρικό δρόμο, αμέσως μετά τις ανηφορικές στροφές της περιοχής «Φάρμα». Από το αρχικό μοναστηριακό συγκρότημα, διασώζεται το καθολικό της Μονής που χτίστηκε το 1807 ή σύμφωνα με μια δεύτερη επιγραφή το 1821, και είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο. Πρόκειται για ένα αθωνίτικου τύπου, τετρακιόνιο, ναό με πρόναο και με αξιόλογες τοιχογραφίες, οι οποίες, σύμφωνα με σχετική επιγραφή, χρονολογούνται στα 1821.

Στην πύλη του μοναστηρίου ο ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Ιακωβάκης καλωσορίζοντάς μας έναν – έναν και μετά από έναν σύντομο χαιρετισμό εισήλθαμε στο καθολικό για να μετέχουμε στον Θείο Εσπερινό.

 «Εὐλόγει ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, Κύριε ὁ Θεός μου ἐμεγαλύνθης σφόδρα. Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέρριν, ὁ στεγάζων ἐν ὕδασιν τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ…», αναγιγνώσκει ο ψάλτης και η ατμόσφαιρα παίρνει μια απίστευτη αγιότητα. Είναι μια από τις πλέον εξαίσιες στιγμές σε μοναστήρι που βοηθάει τον προσκυνητή να πλησιάσει τον πλαστουργό με μια απίστευτη γλυκύτητα.

« Κατευθυνθείτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιών σου..» ψάλει ο ιερέας και η μοσχοβολιά του μοσχοθυμιάματος απλώνεται παντού. Και μετά το «Διευχών» ο π. Μακάριος προ της Ωραίας Πύλης μας ξεναγεί στα ιστορικά στοιχεία της Μονής και κατόπιν μας υποδέχεται στο αρχονταρίκι μιλώντας μας πνευματικά με ένα τρόπο που αγγίζει την ψυχή σου.

Ο λόγος του γέροντα είναι λόγος απλός, αλλά βαθύτατα Εκκλησιαστικός και θεολογικός βοηθώντας να κατανοήσουμε την δύναμη και τον σωτηριολογικό χαρακτήρα του με την ώρα να απέρχεται και τον ήλιο να δύει πίσω από την μονή της Ζωοδόχου Πηγής που βρίσκεται ψηλά στο βουνό και αποτελεί παρεκκλήσι της Μονής Σιαμάδων.

Λίγα λόγια αποχαιρετισμού, ευχαριστίες από μέρους μας προς τον γέροντα και επιστρέφουμε στην σκληρή ζώσα πραγματικότητα ευχόμενοι ολοψύχως στον Γέροντα Μακάριο να συνεχίσει τον πνευματικό του αγώνα στο ιερό αυτό καταφύγιο της πίστης και της λατρείας συνεχίζοντας την ιστορία και Θεία αποστολή του.