Αυτό που δεν έπραξε(δηλαδή το αυτονόητο κατά τη γνώμη μου, ως όφειλε) ένας δημόσιος φορέας, από το Υπ. Παιδείας μέχρι και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, είτε γιατί αδιαφόρησε, είτε γιατί υποτίμησε την αξία του συγκεκριμένου έργου, είτε γιατί είχε άλλες προτεραιότητες, το έκανε σήμερα με δική του πρωτοβουλία πράξη ο ίδιος ο συλλογέας, ο γνωστός συμβολαιογράφος, Παύλος Μπαλογιάνης.
Ο κ. Μπαλογιάννης, συλλέκτης με μεράκι επί τέσσερις δεκαετίες, διαθέτοντας μόχθο, χρόνο και χρήμα, δημιούργησε στο κέντρο της Καλαμπάκας, το μοναδικό στο πανελλήνιο, «Μουσείο Ελληνικής Παιδείας», έργο θαυμαστό που ονειρευόταν πολλές δεκαετίες. Δεν είναι καθόλου υπερβολή  να πούμε πως, η ιστορία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του ελληνικού κράτους, βρίσκεται τώρα εδώ και λίγες μέρες στην  πόλη της Καλαμπάκας.
Η σπουδαία αυτή συλλογή, αληθινός θησαυρός, περιέχει όλα τα σχολικά εγχειρίδια και αντικείμενα της ελληνικής εκπαίδευσης απ’ την τουρκοκρατία μέχρι τις μέρες μας. Νηπιαγωγείων ,Δημοτικών Σχολείων, Σχολαρχείων, Παρθεναγωγείων, Γυμνασίων, καθώς και ελληνικών σχολείων της Διασποράς. «Χρηστομάθειες», «Γεροστάθης», «Νεοελληνικά Αναγνώσματα», «Ψαλτήριον», «Οκτώηχος», «Πρακτική Αριθμητική», «Γεωγραφία», «Ιστορία», «Κατήχηση-Λειτουργική», «Λογική», τετράδια καλλιγραφίας και ιχνογραφίας , πλάκες και κοντύλια, τίτλους σπουδών Ενδεικτικά και Απολυτήρια, κονδυλοφόρους και μελανοδοχεία, τσάντες του παλιού καιρού, κονκάρδες, ποδιές μαθητριών και πηλήκια μαθητών, χάρτες, όργανα φυσικής και χημείας και όσα  άλλα φέρνει με νοσταλγία η μνήμη του καθένα και καθεμιάς, που φοίτησε στη στοιχειώδη και μέση βαθμίδα  της ελληνικής εκπαίδευσης. Χιλιάδες τίτλοι βιβλίων, που χρονολογούνται από τις αρχές του 17ου αιώνα. Αναφέρω πρόχειρα και  ενδεικτικά, το  δίγλωσσο Λατινο-ελληνικό Λεξικό, Γενεύη 1607 και την «Οδύσσεια» που εκδόθηκε από τους «Ζωσιμάδες» το 1803.
Ο Π.Μ. εκθέτει στο κοινό έργο σημαντικό και χρήσιμο,  γιατί το «Μουσείο Ελληνικής Παιδείας», αποτελεί εστία πολιτισμού και πνευματικό κέντρο, με πανελλήνια ακτινοβολία, χώρος επιστημονικής μελέτης για ερευνητές εκπαιδευτικών θεμάτων και προορισμός διδακτικών εκδρομών των σχολείων της χώρας.
Του αξίζει δημόσιος έπαινος, γιατί είναι δικός του πολύμοχθος αγώνας, δική του πρωτοβουλία, προσφορά και ευεργεσία στον τόπο μας, που σίγουρα θα εκτιμηθεί και θα αξιολογηθεί θετικά στο μέλλον. Κάθε επίσκεψη νομίζω, πέρα από τη γνώση και την εμπειρία, θάναι μια ηθική επιβράβευση και δικαίωση του Παύλου Μπαλογιάννη.


Σταύρος Φαλαγκάρας,  εκπαιδευτικός