Ένας ναρκομανής μου ομολόγησε: «Πάτερ, θα μπορούσα να σου αρνηθώ ότι παίρνω ναρκωτικά, όπως έκανα παλαιότερα και με τους γονείς μου. Τώρα όμως που βρίσκομαι κοντά στο θάνατο, γιατί κατέστρεψα με την ηρωίνη την υγεία μου, θα σου ομολογήσω για να το διακηρύττεις σε όλους τους νέους, ότι τα ναρκωτικά δεν οδηγούν σε παραδείσους, αλλά μόνο στην κόλαση της απελπισίας και της καταστροφής ».

Οι νέοι μας δυστυχώς σήμερα κυνηγούν ηδονές, εντυπωσιακές διασκεδάσεις και εφήμερες δόξες. Έχουν ένα κενό στην ψυχή τους, διότι εμείς τους κληρονομήσαμε ένα κόσμο πέρα για πέρα υλιστικό. Εκείνο που μετράει σήμερα είναι η οικονομική ευχέρεια και η απόκτηση ανούσιων γνώσεων. Κανένας λόγος δε γίνεται για το πώς θα εξοπλιστούν πνευματικά οι νέοι μας.

Ποιος λοιπόν θα γεμίσει το κενό της ψυχής τους; Τους δώσαμε χρήματα και όλες τις ανέσεις και νομίσαμε ότι έτσι σβήσαμε την εσωτερική τους δίψα. Οι νέοι, επειδή έχουν μέσα τους ένα μόνιμο αναβρασμό και μια φυσική ευφορία, εύκολα μεταβάλλουν τις ιδέες και τις πράξεις τους. Αυτό συχνά γίνεται προς το χειρότερο, διότι τους λείπουν τα κριτήρια και η πείρα του καλού και του κακού.

Άλλες φορές πάλι παρασύρονται από την αχαλίνωτη φαντασία τους. Προσπαθούν με πάθος να εξερευνήσουν ό,τι τους προσφέρει η αρρωστημένη κοινωνία μας. Βουτάνε συχνά σε διάφορα ιδεολογικά τέλματα που αφήνουν ένα κενό στην ψυχή τους. Ακόμη και ο μοντέρνος τρόπος ψυχαγωγίας με τις διάφορες ασύδοτες εμπειρίες σιγά σιγά αποκτηνώνει την νεανική τους ύπαρξη.

Όταν πια κάποιος νέος ζητά έναν νέο «παράδεισο της ευτυχίας», μια νέα ανώτερη «γνώση» και εμπειρία τότε  βρίσκεται ένα βήμα πριν το χάος των ναρκωτικών. Στο μεγάλο λάθος έρχεται να συμβάλλει και η μιμητική δύναμη της εφηβικής ηλικίας. Ο νέος παρασύρεται εύκολα από τις συνήθειες του περιβάλλοντος. Αντιγράφει πιστά τη ζωή των φίλων του με σκοπό να φανεί προοδευτικός.     

Η μη συμμόρφωση της προσωπικής ζωής του νέου με τη ζωή της παρέας θα τον χαρακτηρίσει ανόητο σνομπ και παλαιομοδίτη. Ένας νέος μου είπε: «Η παρέα μου μου έδωσε να καπνίσω ένα τσιγάρο χωρίς να γνωρίζω ότι είχε μέσα χασίς. Κάποια μέρα αφού είχα καπνίσει καμιά εικοσαριά τέτοια τσιγάρα μου το αποκάλυψαν, εγώ τρομοκρατήθηκα και δεν ξαναπλησίασα αυτήν την παρέα. Η φίλη μου όμως, που της έκαναν το ίδιο, το συνήθισε και προχώρησε σε πιο σκληρά ναρκωτικά, δεν είχε το ψυχικό σθένος να αποκοτεί». Η δύναμη της μίμησης δυστυχώς είναι τεράστια για τα παιδιά μας.

Χρειάζεται, αγαπητοί μου γονείς, ιδιαίτερη προσοχή στα «πρότυπα ζωής» που οικειοποιούνται οι νέοι μας. Εμείς τα γνωρίζουμε; Βλέπουμε ολοκάθαρα την ουσία της πραγματικότητας μέσα στην οποία κινούνται τα παιδιά μας; Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας. Έχουμε την σύνεση, την λογική, την ηρεμία, την γνώση, την πνευματική δύναμη να θωρακίσουμε από τους κινδύνους τους νέους μας;

Τα πάντα οφείλουμε να δώσουμε για την πρόληψη των ναρκωτικών, διότι όποιος πέσει στα δίχτυα τους οι στατιστικές δείχνουν πως δύσκολα θα γλιτώσει τον θάνατο. Ας δώσουμε ηθικές και πνευματικές βάσεις στα παιδιά μας. Ας τα ενημερώνουμε συνεχώς για τους κινδύνους της σύγχρονης διασκέδασης. Ας αξιοποιήσουμε με αγάπη και διάλογο τον ελεύθερο χρόνο τους. Ας τα οδηγήσουμε από μικρά στη μίμηση της ζωής του Χριστού και των Αγίων και όχι των ανώριμων φίλων τους.      

 π. Αθανασίου Τύμπα, θεολόγου- Μουσικού