Μια λέξη που θεωρούμε αυτονόητη για τις μακροχρόνιες σχέσεις, τον συμβιβασμό, αναθεωρεί η ψυχοθεραπεύτρια Χρυσούλα Βαλαβάνη, MSc Θετική Ψυχοθεραπεία. Η ειδικός ψυχικής υγείας και συγγραφέας επισημαίνει ότι αυτό που θεωρείται «Άγιο Δισκοπότηρο» μπορεί να έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία μας και να μας πληγώνει, στην πραγματικότητα, βαθιά, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιούμε αμέσως.

Όπως γράφει, μεταξύ άλλων, στη νέα της ανάρτηση στο Instagram:

«-Τι σας κράτησε μαζί τόσα χρόνια;

»-Συμβιβασμός.

»Μια συνηθισμένη απάντηση όταν πρόκειται για σχέσεις διαρκείας.

»Ο συμβιβασμός φαίνεται ως το “χρυσό δισκοπότηρο” για μια μακροχρόνια σχέση. Μακροχρόνια σχέση, ωστόσο, θα πει και πετυχημένη σχέση; Υγιή σχέση; Ισορροπημένη σχέση; Ευτυχισμένη σχέση; Όχι. Για όλα αυτά χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, ο μη συμβιβασμός..

»Πολλοί από εμάς στην παιδική ηλικία δεν αισθανθήκαμε πως οι γονείς μας νιώθουν, μας καταλαβαίνουν και αναγνωρίζουν τα θέλω και τις επιθυμίες μας. Νιώσαμε πως ήταν άδικοι, έπαιρναν μονομερείς αποφάσεις και θεωρούσαν πως γνώριζαν καλύτερα από εμάς το τι είναι καλό για εμάς. Ως παιδιά, για να μπορέσουμε να νιώσουμε ασφάλεια και να καλύψουμε τις ανάγκες μας, προσαρμοστήκαμε σε αυτόν το μηχανισμό των γονιών με αποτέλεσμα να αφήσουμε την αυθεντικότητά μας στην άκρη και να καλλιεργούμε όλο και περισσότερο στρατηγικές συνεξάρτησης. Αυτός ο μηχανισμός ωστόσο υποσυνείδητα λειτουργεί και στις μετέπειτα σχέσεις μας ως ενήλικες και πολλές φορές ονομάζεται συμβιβασμός.

»Τι θα πει συμβιβάζομαι;

»Συμβιβάζομαι θα πει υποχωρώ σε κάποια θέλω/επιθυμίες μου για να μπορέσω να κερδίσω μια κοινή συμφωνία. Κοινώς, συναινώ σε κάτι μη επιθυμητό για μένα. Εξ ορισμού δεν μπορείς να συμβιβαστείς χωρίς να βιώσεις ένα αίσθημα πόνου (ακόμα και αν δεν είναι αντιληπτό τη συγκεκριμένη στιγμή). Για την ακρίβεια, με τον συμβιβασμό δεν μπορεί να επέλθει μια αμοιβαία συμφωνία με αμοιβαία ικανοποίηση. Στην πραγματικότητα όταν συμβιβάζεσαι είναι σαν να αποδέχεσαι πως θα κάνεις κάτι που δεν σου αρέσει για να κάνει μετά και ο άλλος κάτι που δεν του αρέσει όταν το ζητήσεις.

»Συχνά, πυκνά αυτό το ονομάζουμε και αγάπη.

»Σε βάθος χρόνου μια σχέση που διατηρείται εξαιτίας του συμβιβασμού μπορεί να έχει διάρκεια αλλά θα έχει και πολύ πόνο. Νιώθοντας πως ο συμβιβασμός είναι αγάπη είναι πολύ πιθανό να αμελήσεις τα δικά σου θέλω και επιθυμίες. Όσο αμελείς αυτά τα κομμάτια του εαυτού σου, τόσο περισσότερο θα χάνεις την αυθεντικότητά σου. Όσο περισσότερο χάνεις την αυθεντικότητά σου, τόσο περισσότερο θα βιώνεις και συναισθηματική/ψυχική απόσταση από τη σχέση σου.

»Να θυμάσαι: Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις για τη σχέση σου, έχει σημασία το πώς νιώθεις με αυτό που κάνεις για τη σχέση σου.

»Ο συμβιβασμός είναι ο εχθρός της αρμονίας».

marieclaire.gr