« Euroscola; Τι είναι αυτό; »
Αυτή ήταν η αντίδρασή μας, όταν μας ανακοινώθηκε ο επικείμενος διαγωνισμός. Πρόκειται για μια γραπτή δοκιμασία όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση καλεί τους μαθητές  να εκφέρουν τις απόψεις τους σχετικά με τον πολυσχιδή ρόλο τους στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Το θέμα μας κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον, ούσες σύγχρονα και ενημερωμένα μέλη της Ευρωπαϊκής κοινότητας. Μια κοινότητα τα νευραλγικά σημεία της οποίας θα επιθυμούσαμε να γνωρίσουμε από κοντά. Ο διαγωνισμός Euroscola δίνει αυτήν την δυνατότητα σε 24 μαθητές Λυκείου από την περιφέρεια Θεσσαλίας οι οποίοι καταφέρνουν να αποδώσουν το θέμα πρωτότυπα και από μια εναλλακτική οπτική γωνία, προσφέροντάς τους ένα τετραήμερο ταξίδι .   Αυτή ήταν και η ευκαιρία μας.  Αποφασίσαμε να λάβουμε μέρος και μέσω της πολύτιμης αρωγής όχι μόνο του σχολείου αλλά κυρίως του φιλολόγου μας, κ. Ψαρρή Κωνσταντίνου, οι επιθυμίες μας πραγματοποιήθηκαν.
Το αεροπλάνο απογειώνεται και μαζί του η ανυπομονησία και οι προσδοκίες μας για ένα αξέχαστο ταξίδι. Φτάνοντας στο Στρασβούργο, μείναμε έκπληκτοι από την ρυμοτομία και την γραφική αρχιτεκτονική της πόλης. Η αντικειμενική ομορφιά του, η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον δεσποτικό καθεδρικό ναό που κοσμεί το κέντρο του σε συνδυασμό με το κλίμα των Χριστουγέννων το οποίο ήταν διάχυτο, μας σαγήνεψαν από την πρώτη στιγμή.
Κατά την άφιξη μας εκεί περιηγηθήκαμε στους δρόμους της πόλης και θαυμάσαμε τα αξιοθέατα με τη βοήθεια ξενάγησης αλλά η ανάγκη μας για ξεκούραση ήταν δεδομένη καθώς την επόμενη μέρα ήταν προγραμματισμένη η επίσκεψη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Νωρίς το πρωί της Παρασκευής βρισκόμασταν έξω από το επιβλητικό κτήριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πλημμυρισμένοι από συναισθήματα άγχους, αγωνίας και ενθουσιασμού. Με την είσοδό μας στο εσωτερικό του κτηρίου μας κυρίεψε δέος για το γεγονός ότι από τόσο μικρή ηλικία είχαμε καταφέρει να βρεθούμε στο ίδιο μέρος με τους σύγχρονους Ευρωπαίους πολιτικούς ταγούς αλλά και με σημαντικές φυσιογνωμίες οι οποίες καθόρισαν την ιστορία της γηραιάς ηπείρου.
Αρχικά ,σημαντικά μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, αφού μας καλωσόρισαν θερμά και μας έκαναν να αισθανθούμε οικεία, απομυθοποιώντας την όλη διαδικασία, στη συνέχεια φάνηκαν πρόθυμα να απαντήσουν στις συνεχείς ερωτήσεις μαθητών από διάφορες χώρες της ΕΕ σχετικά με το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ακολούθησαν οι παρουσιάσεις των χωρών από τους ίδιους τους νέους, όπου η ελληνική συμμετοχή ενθουσίασε τόσο με το τραγούδι που επέλεξε να ερμηνεύσει ( «Κεμάλ» σε στίχους του Μάνου Χατζηδάκι ) όσο και με μερικούς στίχους που αφιέρωσε στα θύματα της πρόσφατης τραγωδίας στο Παρίσι.
Στη συνέχεια χωριστήκαμε οι μαθητές σε επιμέρους ομάδες και πραγματοποιήθηκε η συζήτηση για ζητήματα που κατακερματίζουν την κοινωνική συνοχή της Ευρώπης. Το θέμα της δικής μας ομάδας αφορούσε στην μετανάστευση και κατά πόσο επιτυγχάνεται η κοινωνική ένταξη των προσφύγων στις χώρες-υποδοχείς , ένα θέμα εξαιρετικά επίκαιρο το οποίο προκάλεσε έντονους διαξιφισμούς. Στην παρουσίαση του, έπειτα, στις υπόλοιπες ομάδες στην αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου τις απόψεις είχαμε διατυπώσει συγκεντρωτικά καθώς και τις λύσεις που είχαμε προτείνει για την περιστολή του προβλήματος τις οποίες ασπάστηκε η πλειοψηφία των παρευρισκομένων. Τέλος, το Eurogame, ένα παιχνίδι με στόχο την γνωριμία μαθητών από διαφορετικές χώρες και την απόκτηση ευρωπαϊκών γνώσεων ήρθε να αποφορτίσει την ημέρα και να σημάνει τη λήξη της διαδικασίας.
Οι υπόλοιπες μέρες ήταν αφιερωμένες σε ξεναγήσεις και δημιουργικές περιηγήσεις σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού όχι μόνο στην Γαλλία αλλά και στην μαγευτική Ελβετία. Το γιορτινό κλίμα του Colmar, η γραφική Λουκέρνη και η καθηλωτική Ζυρίχη μας άφησαν άφωνες, ενδυναμώνοντας την ευρωπαϊκή μας συνείδηση.
Φυσικά στο τέλος της εκδρομή, πέρα από μια μελαγχολία, απότοκο της ολοκλήρωσης της διαδικασίας ήμασταν γεμάτες ευγνωμοσύνη για την σπάνια δυνατότητα που μας δόθηκε να ταξιδέψουμε μέχρι το μακρινό Στρασβούργο και να επισκεφθούμε το Ευρωκοινοβούλιο. Ήταν αδιαμφισβήτητα μία εμπειρία που άλλαξε καθοριστικά τον τρόπο σκέψης και δράσης μας.
Λένε ότι οι ευκαιρίες στην ζωή παρουσιάζονται μία φορά και πρέπει να τις αδράξεις.
Αυτό κάναμε και εμείς!
Χρυσηλία Ακρίβου, Δήμητρα Βοζίκη, Μάρα Χατζηπαρασίδη
Μαθήτριες της Β΄ Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων «Αθηνά»