«Στο βαθμό που μας αναλογεί, να επωμισθούμε ως τοπική κοινωνία, ένα μέρος της ευθύνης» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία για την υποδοχή και τη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών στα Τρίκαλα.

Σε κείμενό της μάλιστα προτείνει την ανάληψη μιας πρωτοβουλίας από πολίτες, φορείς και συλλογικότητες των Τρικάλων, η οποία θα αναλάβει σε συνεργασία με το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και τους θεσμικούς φορείς(Τοπική Αυτοδιοίκηση, Ιατρικός Σύλλογος, Εκκλησία κτλ) να υποδεχθεί και να φιλοξενήσει έναν αριθμό προσφύγων στα Τρίκαλα.

«Γνωρίζουμε τις δυσκολίες, πραγματικές και όχι μόνο, του εγχειρήματος. Είμαστε όμως βέβαιοι ότι υπάρχουν πολλοί και πολλές που δεν ανέχονται πια να μετατρέπονται οι θάλασσές μας σε τάφους και η χώρα σε αποθήκη ψυχών» τονίζουν χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια, δε, παραθέτουν οκτώ διαπιστώσεις συμπληρώνοντας ότι «δεν αρκούν τα δάκρυα για τους θαλασσοπνιγμένους. Οφείλουμε να δράσουμε τώρα»

8 διαπιστώσεις

1.      Τα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα από την Ασία, την Αφρική και την Ανατολική Ευρώπη προς Δυσμάς πρόκειται να αυξηθούν σημαντικά στους επόμενους μήνες και έτη.  

2.      Η αναλογία προσφύγων προς οικονομικούς μετανάστες αυξάνεται δραματικά καθώς αυξάνεται η ένταση των πολεμικών συγκρούσεων στις χώρες προέλευσης.

3.      Η Ιταλία και η Ελλάδα αποτελούν τις μοναδικές θαλάσσιες πύλες εισόδου για το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστευτικών ροών από την Ασία και την Αφρική. Στην Ιταλία το 2014 κατέφυγαν 170.000 πρόσφυγες και στην Ελλάδα 50.000, περίπου.

4.     Οι ‘φράχτες’ και οι κρατικές πολιτικές για τη μετανάστευση κανένα ρόλο δεν παίζουν στην ανάσχεση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ρευμάτων: Ο ρυθμός εισόδου στην Ελλάδα διπλασιάστηκε μεταξύ 2013 και 2014.

5.      Η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων και των μεταναστών δεν επιλέγει την Ελλάδα ως χώρα προορισμού, αλλά ως ενδιάμεσο σταθμό καθ’ οδόν προς τη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη.

6.      Ο κανονισμός Δουβλίνο ІІ έχει καταργηθεί de facto. Οι ελληνικές αρχές κάνουν ‘τα στραβά μάτια’ σε όσους μετανάστες θέλουν και μπορούν να μετακινούνται προς την υπόλοιπη Ευρώπη.

7.      Οι ‘φράχτες’ και τα λοιπά μέσα ανάσχεσης το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να αλλάξουν διαδρομές και αυξήσουν τους αριθμούς των θυμάτων στη Μεσόγειο. Όσοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να αναχαιτίζονται τα πλοιάρια, το μόνο που εννοούν είναι : Αντί να μπουν στη χώρα 100.000, καλύτερα να μπουν 90.000 και οι 10.000 να πνιγούν…

8.      Βεβαίως η μετανάστευση είναι ζήτημα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Απαιτούνται πρωτοβουλίες και αγώνες για το σταμάτημα των φονικών συρράξεων και της κοινωνικής εξαθλίωσης στις χώρες προέλευσης, απαιτείται η δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρομών για την ασφαλή διέλευση, ώστε να αποδυναμωθεί ο ρόλος των δουλεμπόρων,  απαιτούνται υπηρεσίες γρήγορης παροχής ασύλου για τους πρόσφυγες και περίθαλψης των μεταναστών, απαιτούνται πολιτικές για την ουσιαστική ένταξη όσων παραμένουν στη χώρα.