Για μια ακόμη φορά σε να διαγωνισμό κρασιού και μια  ατέλειωτη εμπειρία διαφορετική. Γιατι Οινος=πολιτισμός

Τα τελευταία χρόνια γίνονται αρκετοί διαγωνισμοί σε όλο τον κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι το κρασί αντιμετωπίζεται με ένα διαφορετικό  πνεύμα. Θα έλεγα είναι καλό. Κάθε διαγωνισμός έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Κάποιοι είναι πιο ελαστικοί, κάποιοι πιο απαιτητικοί. Ο concours  mondial de Bruxelles  είναι όχι μόνο απαιτητικός διαγωνισμός αλλά και ο καλύτερος σε παγκόσμια εμβέλεια, εδώ και είκοσι χρόνια έχει βάλει τα δικά του δεδομένα. Για ένα πενθήμερο οι κριτές θα πρέπει να δοκιμάσουν πάνω από 8020 κρασιά θα όποια θα διαιρεθούν ανάλογα με τις  επιτροπές, Στην ουσία ο κάθε γευσιγνώστης δοκιμάζει κάθε μέρα 52 κρασιά. Είναι ένας διαγωνισμός με καλά χαρακτηριστικά και με προδιαγραφές υψηλού επιπέδου. Κατά τη διάρκεια της γευσιγνωσία ο καθένας κάνει την δουλειά του ανεπηρέαστα από τους γύρο.

Αναλύοντας τις προδιαγραφές μπορούμε ν α πούμε πως για λίγες ημέρες στο Ιεζολο της Ιταλίας δίπλα  ακριβώς στη Βενετία πάνω  από 320 κριτές  απ όλο τον κόσμο δοκίμασαν και αξιολόγησαν  8020 κρασιά. Για μένα προσωπικά  αποτελεί ιδιαίτερη τιμή ν προσκαλούμαι τα τελευταία χρόνια σ αυτό τον διαγωνισμό. Επίσης μπορούμε να πούμε και η συμμετοχή των Ελληνικών κρασιών είναι αξιόλογη. Για φέτος 112 συμμετοχές   έδωσαν τρία χρυσά βραβεία  και είκοσι ασημένια. Μεταξύ αυτών σημαντική η Θεσσαλική παρουσία με ένα  ασημένιο βραβείο στην οινοποιία του Β. Tσινα  από τα Τρίκαλα .

Το θέμα πάντως είναι γιατί γίνονται οι διαγωνισμοί, για να πάρουν κάποιοι βραβεία και να τα κρεμάσουν στον τοίχο η για άλλους λόγους. Στην Ελλάδα άκουσα κάποιους να λένε… εντάξει πήγα σε διαγωνισμό πήρα βραβεία…. ένας γάλλος μου είπε, έχω απομυθοποιήσει το βραβείο, θέλω να ξέρω όμως ότι το κρασί της κάθε χρονιάς σε πια επίπεδα βρίσκεται και σ αυτό με βοηθάει ένας διαγωνισμός, να μπορώ ανά πάσα στιγμή να μπορώ να ανεβάσω τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του κρασιού. Δεδομένου  η κάθε χρονιά είναι διαφορετική  από την άλλη.  Το τονίζει κάποιος με μεγάλη εμπειρία στον χώρο του κρασιού, και οι Γάλλοι είναι επαγγελματίες στο είδος τους.  Άρα θα πρέπει κάποιοι στη Ελλάδα να  αλλάξουν νοοτροπία, και να δουν αυτή την προσέγγιση με διαφορετικό πνεύμα. Και εάν θέλουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί  ,κάποιες ποσότητες να ετοιμάζονται για την νοοτροπία των Ευρωπαίων ,μόνο έτσι θα έχουμε  εξαγωγές. Μου είπε ένας φίλος Δανός, καλό το ελληνικό κρασί, πολύ καλό θα έλεγα, αλλά χρειάζεται το κάτι μια προσπάθεια να προσεγγίσει την νοοτροπία σ αυτό που θέλουμε μείς να πιούμε. Βέβαια  αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα που πρέπει και να συζητηθεί και να αναλυθεί. Το σημαντικότερο πλέον είναι ότι τα ελληνικά κρασιά είναι σε συνηχεί ανοδική ποιοτική πορεία. Υπάρχει ακόμη αρκετός δρόμος ,  θεωρούμε ότι ο Έλληνας οινοπαραγωγός μπορεί να τα καταφέρει να έχει μια συνηχεί ροή παραγωγής και πώλησης του προϊόντος και ιδιαίτερα στις εξαγωγές. οι έλληνες οινοπαραγωγοί θα πρέπει να λαμβάνουν μέρος όχι μόνο για  μετάλλια ,αλλά για γνωρίζουν σε πιο στάδιο βρίσκεται το κρασί τους.

Έγινε μια συντονισμένη προσπάθεια να διοργανώσει και η Θεσσαλία παγκόσμιο διαγωνισμό κρασιού, ενημερώθηκε η περιφέρεια αλλά μέχρι στιγμής τίποτα καμία  απάντηση.

 Η δε γείτονα χώρα η Βουλγαρία κινήθηκε σε γρήγορα επίπεδα και έτσι ο επόμενος παγκόσμιος διαγωνισμός κρασιού πηγαίνει στη Βουλγαρία. Στη Βενετία βρέθηκε η αντίστοιχος υπουργός τουρισμού και ο περιφερειάρχης της φιλιπούπολης. Σε συνέντευξη που είχα μαζί τους μου τόνισαν ότι αποτελεί ιδιαίτερη τιμή η βουλγαρία να αναλάβει την διοργάνωση ενός τέτοιου εγχειρήματος. Και στο ερώτημα ότι τα έξοδα θα είναι πολλά , απάντησαν χαμογελώντας και τα έσοδα θα είναι πολλά ,εκτός αυτού για τέσσερις ημέρες θα τονώσουμε την τοπική αγορά. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, οινοποιία  θα είναι σε ρυθμούς  γιορτής και φυσικά αναδεικνύουμε την χώρα μας σαν οινοτουριστικό προορισμό, αυτό και μόνο αρκεί.

Και ξαναγυρνώντας στα δικά μας πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Θεσσαλία μπορεί να γίνει οινοτουριστικός προορισμός, άλλωστε οι μύθοι ζουν εδώ.

Βέβαια  αυτό δεν  εινα μόνο θέμα της περιφέρειας θα πρέπει και οι άνθρωποι του τουρισμού α ενδιαφερθούν ώστε η Θεσσαλία να  αναλάβει μια τέτοια διοργάνωση. Μην τα περιμένουμε όλοι από την περιφέρεια γιατί ίσως αποδεικνύεται λίγη για να  αναλάβει ένα τέτοιο εγχείρημα.   Δεν είναι εύκολο αλλά δεν  είναι και ακατόρθωτο

Εμείς όλα  αυτά τα χρόνια με τη εμπειρία που αποκτήσαμε και με τις συνεχείς συζητήσεις που κάναμε με την υπεύθυνη Καριν Μεριοτ θεωρούμε ότι είναι εφικτό.

Χρειάζεται οργάνωση και συνέχει δράση.

Η Θεσσαλία έχει να  αναδείξει ένα τεράστιο πλούτο σε πολλαπλό πεδίο. Πολιτισμός ,τουρισμός αγροτική και κτηνοτροφική κληρονομιά, και οτιδήποτε μπορεί να φαντασθεί κάποιος. Έχουμε δεδομένα που οι φίλοι μας εταίροι στο εξωτερικό δεν μπορούν να τα φαντασθούν. Απλά θεωρώ ότι ακόμη δεν  έχουμε καταλάβει τον πλούτο μας και τους πόρους που έχουμε

Και κατ ένα φίλο, χρήματα δεν έχουμε αλλά έχουμε ανεξάντλητους πόρους ,αρκεί να τους γνωρίσουμε.

Θα μπορούσαμε να γραφούμε πολλά για τη θεσσαλική γή, αλλα ας μείνουμε εδώ και να προσπαθήσουμε να τη γνωρίσουμε , μόνο έτσι θα μπορέσουμε καταλάβουμε την αξία της

Θοδωρής Σδρούλιας