Πέρσι, 28η Οκτωβρίου 2014, ο πρόεδρος της δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας τίμησε την Ερμιόνη Πρίγκου, 82 χρονών, διότι κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, όταν ήταν οχτώ χρόνων, μαζί με τον πατέρα της έθαψαν τα σώματα έξι Ελλήνων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στον κήπο του σπιτιού τους, στο χωριό Σκουτάρα, της Β. Ηπείρου. Επί Χότζα ο πατέρας της φυλακίστηκε και εξορίστηκε τέσσερις φορές διότι δεν μαρτύρησε πού είχε θαμμένους τους Έλληνες φαντάρους παρόλα τα βασανιστήρια που του έκαναν στη φυλακή.
Στα δύο σημεία που τους έθαψε, ανά τρεις στον κήπο του, είχε φυτέψει δύο αχλαδιές ώστε να μην πατούν πάνω τους, ενώ στο υπόλοιπο περιβόλι έσπειρε κουκιά. Συχνά τα βράδια τους άναβαν κρυφά κεράκια και λιβάνιζαν τους τάφους. Σήμερα με το νέο καθεστώς στην Αλβανία οι αχλαδιές κόπηκαν και στη θέση τους υπάρχει ένα βουναλάκι από πέτρες και ένας ξύλινος σταυρός.
Όταν απελευθερώθηκε η Θεσσαλία από τους Τούρκους, το 1881, το χωριό Παναγία ή αλλιώς Κουτσούφλιανη για λίγα μέτρα έμεινε επί τουρκικού εδάφους. Τότε ο παπάς με τους χωριανούς αποφάσισαν να μεταφέρουν το χωριό στην απέναντι πλαγιά χτίζοντας τα σπίτια τους στο ελεύθερο ελληνικό έδαφος. Το πρώτο όμως που έκαναν ήταν να σκάψουν με ευλάβεια το κοιμητήριο του χωριού τους και να μεταφέρουν τα οστά των προγόνων τους σε ένα νέο κοιμητήριο στο ελεύθερο ελληνικό έδαφος όπου στη συνέχεια άρχισαν να χτίζουν τα νέα τους σπίτια.
Τα παραπάνω δύο γεγονότα αποδεικνύουν το σεβασμό των ορθοδόξων Ελλήνων για τα σώματα των προγόνων τους. Αντίθετα ο ευρωπαϊκός ορθολογισμός και ο ψευτοπροοδευτισμός μας αυτά τα θεωρούν ανοησίες.
Γέμισε η ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου με το φόβο του θανάτου, αφού η σύγχρονη γενιά δεν έμαθε να ανάβει καθημερινά το καντήλι στα κοιμητήρια όπου είναι θαμμένοι οι γονείς και οι παππούδες μας. Ας τους κάψουμε όλους ώστε να μην έχουμε καμία επαφή με το θάνατο, ο οποίος όμως είναι το μόνο σίγουρο γεγονός στη ζωή μας. Γιατί να σεβαστούμε το σώμα μας μετά θάνατον αφού σε αυτή τη ζωή το μολύνουμε με τόσες αμαρτίες όπως η πορνεία, η μοιχεία, τα ναρκωτικά και η πολυφαγία; Δεν μας αρέσει η αγκαλιά της μητέρας γης αλλά προτιμάμε τους κλιβάνους και τα μπλέντερ που διαλύουν τα υπολείμματα των οστών που δεν καίγονται.
Eάν οι πρόγονοί μας έκαιγαν τα σώματα τόσων Αγίων ανδρών και γυναικών, ποια τίμια λείψανα θα προσκυνούσαμε σήμερα για να παίρνουμε δύναμη και παρηγοριά στους τρελούς καιρούς που ζούμε;
Το σώμα αγιάζεται μαζί με την ψυχή του ανθρώπου γι' αυτό γίνεται και αυτό φορέας της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Όποιον δεν κατανοεί αυτή την αλήθεια και θέλει μετά θάνατον να τον ρίξουν οι συγγενείς του σε κλίβανο και να γίνει στάχτη, τότε η Εκκλησία μας σεβόμενη την ελευθερία του δεν πρέπει να του διαβάζει τη Νεκρώσιμη Ακολουθία.